Gloster Meteor
 |
|
| Gloster Meteor | |
|---|---|
| Rol: | Jachtvliegtuig |
| Bemanning: | 1 (2 voor de T.7) |
| Varianten: | F.1-4,8,FR.5,9,T.7,PR.10,NF.11-14,U.15,16,TT.20,U.21 |
| Stukprijs: | {{{Prijs}}} |
| Status | |
| Eerste vlucht: | {{{Eerstevlucht}}} |
| Aantal gebouwd: | {{{Aantalgebouwd}}} |
| Gebruik: | RAF(1943-?), Nederland (1948-?) |
| Afmetingen | |
| Lengte: | 13,89 m |
| Hoogte: | 3,96 m |
| Spanwijdte: | 11,32 m |
| Vleugeloppervlak: | 32,52 m² |
| Gewicht | |
| Leeggewicht: | 4846 kg |
| Brandstofgewicht: | {{{Brandstof}}} kg |
| Wapenlast: | {{{Wapengewicht}}} kg |
| Startgewicht: | {{{Startgewicht}}} kg |
| Max. gewicht: | 7121 kg |
| Laadvermogen: | {{{Laadvermogen}}} |
| Krachtbron | |
| Motor(en): | 2× Rolls-Royce Derwent 8 turbojets |
| Propeller(s): | {{{Propeller}}} |
| Stuwkracht: | elk 15,6 kN |
| Vermogen: | {{{Vermogen}}} kW |
| Prestaties | |
| Kruissnelheid: | {{{Kruissnelheid}}} |
| Topsnelheid: | 965 |
| Klimsnelheid: | 35,6 m/s |
| Vliegbereik: | {{{Bereik}}} km |
| Actieradius: | 965 km |
| Dienstplafond: | 9145 m |
| Bewapening | |
| Boordgeschut: | 4×20mm British Hispano kanonnen |
| Ophangpunten: | {{{Ophangpunten}}} |
| Bommen: | {{{Bommen}}} |
| Raketten: | {{{Raketten}}} |
De Gloster Meteor was een Britse straaljager die tussen 1948 en 1959 in gebruik was bij de Koninklijke Luchtmacht. Ook België beschikte tijdens de Koude oorlog over dit toestel.
De Meteor was min of meer het Britse antwoord op de overigens meer geavanceerde Duitse Messerschmitt Me 262, die in 1944 door de Luftwaffe in gebruik was genomen. De twee Rolls-Royce Derwent motoren verbruikten per uur ongeveer 1800 liter kerosine; de 180 liter die bij het starten werden verbruikt niet meegerekend. Er was dan nog 270 liter aan boord voor het aanvliegen en de landing. Dat was juist voldoende om na een mislukte landing door te starten en het nog eens te proberen.
Een probleem dat zich vooral bij de eerste modellen voordeed, was het uitvallen van een of beide motoren. Dat gebeurde nog al eens tijdens oefengevechten en was meestal te wijten aan het ruw hanteren van de gashendel. De Vampire, een Britse straaljager uit dezelfde periode, had geen apparatuur om de motor opnieuw te ontsteken, zodat de piloot bij het uitvallen van de motor maar twee mogelijkheden had: Hij kon uit het toestel springen of een noodlanding maken. Maar de Derwent motoren van de Meteor konden op eenvoudige wijze opnieuw worden gestart.
De prestaties van de Meteor waren geweldig voor die tijd. Bij het starten kwam het toestel met een snelheid van 225 km per uur los van de grond en versnelde daarna tot een kruissnelheid van ongeveer 540 km/u. De klim tot een hoogte van 10.000 meter duurde met deze snelheid niet langer dan ongeveer 7 minuten waarbij de snelheid terugliep tot ongeveer 370 km/u.
Het was destijds een opmerkelijk toestel en zijn vliegers genoten een James Dean-allure, begeerde partners om mee te trouwen. De toestellen waren echter niet erg betrouwbaar. In totaal ging vijftig procent van de Meteors over de jaren verloren als gevolg van crashes. De KLu-vlieger Piet Schmidt Crans moest tot drie keer toe zijn toestel verlaten wegens mankementen: bij Volendam, boven Leeuwarden en nabij Soest. Daar stortte zijn Meteor in een brandvijver van een zwembad.
Volgens Anton Mesman hebben ongeveer 600 KLu-piloten met de Gloster Meteor gevlogen, onder andere op Vliegbasis Woensdrecht. Een zeer bekende vlieger van de Meteor is Jan van Arkel, die een lange rij onderscheidingen meebracht uit zijn oorlogsjaren bij het Nederlandse 322e Spitfire-jachtsquadron.
Van de Meteor nam de Nederlandse luchtmacht circa 260 exemplaren in dienst. De eerste generatie daarvan had nog geen schietstoel; die moest nog worden uitgevonden worden. Bij Fokker, op de Papaverweg in Amsterdam-Noord, en Aviolanda in Papendrecht werden 330 Meteors voor de luchtmachten van Nederland en België in elkaar gezet. Het was de eerste succesvolle bouwopdracht van de Nederlandse vliegtuigindustrie. Maar in de lucht waren de Meteors geen partij voor de geluidsbarrière doorbrekende MiG's van de Sovjets en de Super Sabre van de Amerikanen. Door het ontbreken van een opvolger - dat duurde totdat de Hawker Hunter in productie kwam - moest de Gloster Meteor dienst blijven doen tot lang nadat andere mogendheden reeds over supersonische vliegtuigen beschikten.
[bewerk] Externe link
Warbirds site met informatie over dit type
[bewerk] Interne Links
Ontwerpvolgorde : F.5/34-F.9/37-E.28/39-Gloster Meteor-E.1/44-Javelin
