Belfort (toren)
Een belfort (belfroot, beffroy, uit het oud-Frans belefroi) is een wachttoren met een stormklok. De beroemdste zijn die van Brugge, Gent en Ieper.
In Vlaanderen hadden de steden in de Middeleeuwen het recht een belfort te bouwen. Enkele belforten bevinden zich ook in Wallonië, Noord-Frankrijk en Engeland. Het enige Nederlandse belfort staat in Zeeuws-Vlaanderen, in de stad Sluis tegen de Belgische grens aan.
Het oudste was dat van Poitiers, gebouwd na het ontvangen van stadsrecht in 1099. Vaker werden zij echter op stadhuizen of commerciële hallen geplaatst en vormden zij een zinnebeeld van de stedelijke en burgerlijke vrijheid en macht: voordien hadden alleen de vorsten en de kerk het geld om zulke grote gebouwen te financieren.
De 25 Vlaamse en zes Waalse belforten zijn in 1999 opgenomen in de UNESCO Werelderfgoedlijst. In 2005 zijn de belforten van Gembloers en van Noord-Frankrijk aan deze lijst toegevoegd.
|
De 19 burgerlijke (halle)belforten in Vlaanderen:
|
De zes kerkelijke belforten in Vlaanderen:
|
In Wallonië stonden de belforten in Doornik, Bergen ,Charleroi, Binche, Thuin en Namen op de lijst uit 1999.
De Franse belforten staan in Armentiers, Belle, Sint-Winoksbergen, Kamerijk, Frans-Komen, Dowaai, Duinkerken (St-Elooiskerk en stadhuis), Grevelingen, Rijsel, Loos, Aire-sur-la-Lys, Atrecht, Béthune, Boonen, Kales, Hesdin, Abbeville, Amiens, Doullens, Lucheux, Rue en Saint-Riquier.
[bewerk] Zie ook
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Belforten van België en Frankrijk op Wikimedia Commons. |
