Bart Jan Spruyt
Bart Jan Spruyt (1964 Ridderkerk) is een Nederlands historicus, journalist en een conservatief denker. Hij oriënteert zich vooral op het Amerikaans conservatisme en wil dit in de Nederlandse samenleving introduceren.
Hij studeerde geschiedenis in Utrecht en promoveerde in 1996 in Leiden op een kerkhistorisch onderwerp: een proefschrift over Cornelis Hoen, een jurist en protestant uit de 16e eeuw, die een werk schreef over het Heilig Avondmaal. Hij is belijdend christen en lid van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland.
Spruyt is medeoprichter en was directeur van de Edmund Burke Stichting. Van 1994 tot 2002 werkte hij als politiek journalist bij het Reformatorisch Dagblad. Spruyt schreef onder meer het boek Lof van het conservatisme (2003), het manifest De crisis in Nederland en het conservatieve antwoord (2003) en het boekenweekessay De toekomst van de stad (2005).
In Lof van het conservatisme staan essays over conservatieve denkers en politici waar Spruyt zich mee verbonden voelt, zoals J.L. Heldring, Ernst Heinrich Kossmann, Edmund Burke, Alexis de Tocqueville, Winston Churchill, Dietrich Bonhoeffer en C.S. Lewis.
In 2004 gaf hij steun aan Geert Wilders die een conservatieve politieke partij begon. Spruyt gaf aan, naar analogie van de Republikeinse Partij in Amerika, een soortgelijke beweging op te willen bouwen in Nederland.
Spruyt liet zich in 2005 op eigen kosten bewaken omdat hij werd bedreigd vanwege zijn uitspraken over de islam. Hij weigert echter te stoppen met het bekritiseren van deze religie als bedreiging van de klassieke democratische orde in Nederland.
In augustus 2005 legde hij zijn functie als directeur van de Burke Stichting neer om te beantwoorden aan zijn denkontwikkeling en aan de nieuwe conservatieve uitdagingen van deze tijd.
Ook zal hebben meegespeeld dat de stichting niet langer geld wilde accepteren van het Amerikaanse farmaceutische bedrijf Pfizer dat, op zijn beurt, ook geen zin meer had in de financiering van de Burke Stichting. Daarmee viel meer dan de helft van het jaarlijkse budget weg, zoals De Groene Amsterdammer met hulp van oud-bestuursleden onthulde in oktober van 2005.
In de eerste helft van 2006 in had hij zich aangesloten bij de Groep Wilders, waar hij officieel voltijds in dienst was van Geert Wilders. Hij had daarin meegewerkt aan het verkiezingsprogramma en aan de inhoudelijke training van de kandidaten voor de kieslijst van Wilders' Partij voor de Vrijheid, de naam waaronder de Groep Wilders de komende verkiezingen voor de Tweede Kamer ingaat. Op 17 augustus 2006 verlaat hij de partij weer, volgens een vraaggesprek op die datum in het Reformatorisch Dagblad omdat er te veel verdeeldheid aan de rechterflank van de politiek zou zijn.
Over zijn vertrek zegt Spruyt: "Ik ben zwaar teleurgesteld in wat er is bereikt. Ik had goede gronden te verwachten dat er, na de afscheiding van Wilders van de VVD, een brede conservatieve beweging zou ontstaan waaraan tal van fatsoenlijke, capabele mensen, zoals Marco Pastors en Joost Eerdmans, zouden meedoen. Maar dat is niet gebeurd. Zoals iedereen zien kan, ligt de rechterflank van het politieke spectrum er versplinterder bij dan ooit."
Bart Jan Spruyt is tegenwoordig werkzaam als freelance journalist, o.a. voor HP/DeTijd en Binnenlands Bestuur. Daarnaast is hij blijvend actief op het conservatieve terrein door het organiseren van Summer Schools voor studenten in het kader van de Burke Stichting en door zijn redactionele medewerking aan het conservatieve tijdschrift Bitter Lemon.
[bewerk] Bibliografie
- Ketter aan het Binnenhof, Cornelis Hoen en zijn tractaat tegen de transubstantiatieleer. (1997) ISBN 9050307930
- Het wezen van het conservatisme, Kampen, 2002 (inleiding)
- Lof van het conservatisme, Balans, 2003
- De toekomst van de stad, Zoetermeer, 2005 (boekenweekessay)
