B-24 Liberator
B-24 Liberator | |
---|---|
Rol: | Bommenwerper |
Bemanning: | 7-10 |
Varianten: | XB-24, B-24, B-24A, XB-24B, B-24C, B-24D, B-24E, XB-24F, B-24G, B-24G-1, B-24H, B-24J, XB-24K, B-24L, B-24M, XB-24N, YB-24N, XB-24P, XB-24Q, XB-41, LB-30A, YB-24, B Mk II, B Mk III, B Mk IIIA, Mk V, B Mk VI, GR Mk V, Mk VIII, C Mk VI, Mk VIII, PB4Y-1, PB4Y-1P, PB4Y-2, AT-22, TB-24, RB-24L, TB-24L, C-87, C-87A, C-87B, C-87C, RY-1, RY-2, RY-3, XF-7, F-7, F-7A, F-7B |
Stukprijs: | {{{Prijs}}} |
Status | |
Eerste vlucht: | {{{Eerstevlucht}}} |
Aantal gebouwd: | {{{Aantalgebouwd}}} |
Gebruik: | Zie tekst |
Afmetingen | |
Lengte: | 20,6 m |
Hoogte: | 5,5 m |
Spanwijdte: | 33,5 m |
Vleugeloppervlak: | 97,4 m² |
Gewicht | |
Leeggewicht: | 16590 kg |
Brandstofgewicht: | {{{Brandstof}}} kg |
Wapenlast: | {{{Wapengewicht}}} kg |
Startgewicht: | 25000 kg |
Max. gewicht: | 29500 kg |
Laadvermogen: | {{{Laadvermogen}}} |
Krachtbron | |
Motor(en): | 4× Pratt & Whitney R-1830 turbosupercharged radiaalmotoren |
Propeller(s): | {{{Propeller}}} |
Stuwkracht: | {{{Stuwkracht}}} kN |
Vermogen: | elk 900 kW |
Prestaties | |
Kruissnelheid: | {{{Kruissnelheid}}} |
Topsnelheid: | 470 km/u |
Klimsnelheid: | 5,2 m/s |
Vliegbereik: | 6000 km |
Actieradius: | 3400 km |
Dienstplafond: | 8500 m |
Bewapening | |
Boordgeschut: | 10× 12.7 mm Browning M2 machinegeweren |
Ophangpunten: | {{{Ophangpunten}}} |
Bommen: | (<650km) 3600 kg, (<1250 km) 2300 kg, (± 2000 km) 1200 kg |
Raketten: | {{{Raketten}}} |
De B-24 Liberator is een Amerikaanse bommenwerper gefabriceerd door Consolidated Aircraft. Het is het meest talrijk geproduceerde Amerikaanse gevechtsvliegtuig van de Tweede Wereldoorlog. Omdat het gangpad van de achterzijde naar de cockpit van het toestel erg nauw was kreeg het toestel de bijnaam "De Vliegende Doodskist".
Inhoud |
[bewerk] Ontwikkeling
Net als de even succesvolle P-51 Mustang werd de Liberator met zeer veel haast ontworpen. Het toestel moest een groter bereik, sneller zijn en hoger kunnen vliegen dan de B-17 Flying Fortress. Het prototype had een hoog maximaal startgewicht (32000 kg), lange, dunne vleugels en een laag brandstofverbruik. Verder had het, net als de latere Britse Avro Lancaster, een dubbele staart. Vergeleken met de B-17 was de B-24 korter, had een kleiner vleugeloppervlak met een grotere spanwijdte en een behoorlijk veel groter laadvermogen. Het prototype, de XB-24, was eind 1939 gereed. Nog vóór het eerste prototype had gevlogen hadden de Verenigde Staten er al 36, Frankrijk 120 en Groot-Brittannië er al 164 besteld. De 120 door Frankrijk bestelde exemplaren gingen alle naar Engeland nadat Frankrijk al gevallen was in 1940.
[bewerk] Operationeel
De eerste B-24's werden ingezet als trans-Atlantische transportvliegtuigen door Groot-Brittanië. Nadat een radar werd geïnstalleerd werd het, door zijn grote bereik, ingezet in anti-duikbootmissies. Later in 1941 gebruikten twee RAF squadrons in het Midden-Oosten de B-24 als eerste als bommenwerper. Het eerste massa-geproduceerde model, de B-24D, kwam begin 1943 ten tonele. Door velen gezien als de uiteindelijke versie, de B-24H, was 250 mm langer, had een bekrachtigde geschutskoepel in de neus en een autopiloot. Het toestel werd op dat moment gefabriceerd door zowel Douglas, Consolidated en Ford. Nog vóór 1945 zijn er 18482 Liberators gebouwd.
[bewerk] Landen in dienst
- Brazilië
- Canada
- China
- Frankrijk
- Groot-Brittanië
- India
- Italië
- Nieuw-Zeeland
- Portugal
- Sovjet-Unie
- Tsjechoslowakije
- Turkije
- Verenigde Staten (1941-?)
- Zuid-Afrika
[bewerk] Externe link
Warbirds informatie over dit type
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina B-24 Liberator op Wikimedia Commons. |