Moguntiacum

E Vicipaedia

Moguntiacum (Germanice Mainz)

oppidum vetus

Insigne

Situs

Situs Moguntiaci in Germania

Nomina Latina alia

Mogontia, Moguntia, Magaucensis, Magociacensis, Magoncia, Magonciaca urbs, Magonciensis, Magontia, Magontiensis, Magontina, Magontinensis, Magontinus, Maguncia, Maguntia, Maguntiensis, Maguntina civ., Maguntio, Manensis, Mogantina, Mogoncia, Mogonciacensis, Mogonciacum, Mogonciensis, Mogontiacensis, Mogontiacum, Mogontiacus, Mogontiensis, Mogontina, Mogontinensis, Mogontinus, Mogontiorum civ., Mogonus atque Cya, Mogonzia. Moguncia, Moguntia, Moguntiaca urbs, Moguntiacum, Moguntiacum castrum, Moguntiacus, Moguntina, Moguntinensis, Moguntinum, Moguntinus, Momotiarcus, Ostium Aureae Maguntiae (?), Ostium Maeni (?)

Res politicae

Terra Foederalis

Rhenania-Palatinatus

castra Romana condita sunt

13/12 a. Chr. n.

Civium Magister Superior

Iohannes Beutel

Res geographicae

Area
- Totus
- Terra
- Aqua

97,75 km²
km²
km²

Numerus incolarum
- Omnes (Martii 2006)
- Spissitudo

190 000
1981/km²

Coordinata

50° 0′ 0″Sept., 8° 16′ 16″ Ort.

Altitudo

85 - 285 m

Situs interretialis: Interretialis pagina domestica civitatis

Moguntiacum aut Mogontiacum (Mainz Germanice, Magonza Italice, Mayence Gallice). Oppidi nomen a nomine dei celtici Mogon nomine oriri putatur.

Inscriptio veteris tituli: farcimina bona - merces odorum

Moguntiacum ad Rhenum fluvium urbs Germanica et caput Dioecesis Moguntinae est.

Anno XXXVIII ante Christum natum urbs fundata est, castra Drusi erat. Ab anno 98 vel 99 p. Chr. n. princeps urbs provinciae Germaniae superioris erat.

Oppidum maximum atque princeps terrae Rhenaniae-Palatinati est.

Viae recta Rheni regione ductae rubros, sin transversa regione currunt caeruleos titulos habent.

viarum tituli rubri et caerulei

[recensere] Moguntiaci Chronologia

Moguntiacum Romanum per D annos pars imperii Romani fuit. Multae magni momenti res Moguntiaco gestae sunt, quod permagna legionum castra in hac provincia Germania superiore fuerant et postremo urbs Germanis barbaris appropinquantibus custos finium imperii fiebat.

Omnia quae hodie scimus in hac chronologia insequenti invenire potes:

[recensere] Primum saeculum ante Christum natum

Columna Iovis

13/12 a. Chr. n. - Nero Claudius Drusus in montem castra collocavit.
13 a. Chr. n. - Legio XIV Gemina et Legio XVI Gallica in castris conlacatae sunt et decadis sequenetibus aliae copiae auxiliarum. Usque ad annum 90 p. Chr. n. duae legiones normaliter ibi conlocatae erant.
9 a. Chr. n. – Mors Neronis Claudii Drusi in expeditione in Magnam Germaniam. Initium decursionis solemnis Mogontiaci erat.

[recensere] Primum saeculum post Christum natum

3 p. Chr. n. – Ad Rheni fluvii ripam aedificatio portus initium cepit. Nostra aetate ibi naves Romanae invenibantur.
4/9 p. Chr. n. – Altera ripa Romani castellum Mattiacorum construxerunt. Paulo post alia (secunda) castra aedificata sunt, quae verisimiliter fine secundi saeculi relinquebantur, quod Romani numerum legionum diminuebant.
15 p. Chr. n. - Nero Claudius Germanicus expeditiones praeparat in liberam Germaniam.
17 p. Chr. n. – Divisio fit exercitus Romani in partem Germaniae superioris et partem Germaniae inferioris. Moguntiacum sedes fit legati exercitus Germaniae superioris.
19 p. Chr. n. - Senatus Romanus mentionem facit Drusum ad Rhenum honoratum esse. (Sic legere possumus in Tabula Siarensi.)
27 p. Chr. n. – Aaedificationis pontis sublici inter civitatem et castellum transriparium. Castellum nunc ad caput pontis positum est.
33 p.Chr. n. - Thermae publicae aedificabantur in media civitate.
39 p. Chr. n. - Caligula vel Gaius Caesar Augustus Germanicus Moguntiaco est ut expiditionem in Germaniam praeparet. Insidias evadere potest. Etiam legatus Moguntiacus Cornelius Lentulus Gaeticulus in insidiis implicatus erat.
39 p. Chr. n. - Suetonius mentionem facit theatri Mogontiaci. Sed theatrum magnum, quod plus decies milia hominum capere poterat, versimiliter non prius quam secundo saeculo p. Chr. n. aedificatum est.
circiter 50 p. Chr. n. – Nauta Celticus Blussus Moguntiaci moritur.
59-66 p. Chr. n. – Magna columna Iovi data est.
69 p. Chr. n. - Insurrectio Batavorum. Suburbia deleta sunt. Publius Cornelius Tacitus narravit quod hostes castra legionum capere non potuissent.
ca. 69-79 p. Chr. n. - Cultus Matris Magnae et Isis initium capit auctoribus verisimiliter Flaviis. Vespasianus castra et pontem sublicium lapidibus firmavit.

Parietinae aquae ductus

81-96 p. Chr. n. – Tempore Augusti Domitiani aquae ductus ad castra deducebatur.
83 p. Chr. n. - Domitianus V legiones et auxilia conlocavit ad expeditionem in Chattos praeparandam.
88/89 p. Chr. n. - Legatus Lucius Antonius Saturninus insurrectionem facit. Lucio devincto regio militaris postremo provincia Romana fit Germania Superior Moguntiaco capite provinciae.
90 p. Chr. n. – Una sola legio in castris relinquebatur.
'92 p. Chr. n. - Legio XXII Primigenia Pia Fidelis in castris collocabatur usque ad medium saeculum quartum p. Chr. n.
96-98 p. Chr. n. - Traianus vel Marcus Ulpius Traianus legatus provinciae Germaniae Superioris in Moguntiaco fit.
ad finem primi saeculi p. Chr. n. Aedificatio limitis Romani initium cepit. In Moguntiaco civitate templum Mithrae dedicatum aedificatum est.

[recensere] Imagines

Parietinae Castrorum

Parietinae portae castrorum

Arcus Dativii Victoris

cenotaphum ut fama fert Drusi

[recensere] Secundum saeculum p. Chr. n.

1./2. saeculo p. Chr. – classis Romana in Moguntiaco collocabatur.
122 n. Chr. - Hadrianus vel Publius Aelius Hadrianus in provincia Germania Superiore et Moguntiaco est.
162/169 p. Chr. – Chatti invaserunt et verisimiliter Rhenum transgressi sunt.

[recensere] Tertium saeculum p. Chr. n.

235 p. Chr. n. (Martis mense) - Imperator Severus Alexander et eius mater Julia Mamaea Moguntiaco iugulati sunt. Maximinus Thrax novus imperator proclamatus est.
circa 250 p. Chr. n. – Vallum aedificatum est, quod omnem civitatem et theatrum et castra complexum est.
258 p. Chr. – Germani limitem Romanum transgressi sunt.
259/260 p. Chr. n. – Germani ad Rhenum progressi sunt. Moguntiacum nunc urbs limitanea est.
268 n. Chr. n. - Moguntiacus Legatus Ulpius Cornelius Laelianus in Marcum Cassianium Latinium Postumum imperatorem Imperii Galliarum insurrexit et Moguntiaco imperator proclamatus est. Postumus Moguntiacum devinxit sed mense Maii vel Iunii a legionariis suis iugulatus est, cum civitatem populari vetit.
285 p. Chr. n. - Imperator Diocletianus imperium novavit. Ex provincia Germania Superiore minor provincia Germania I fit. Nunc in Moguntiaco dux Moguntiacensis est, qui exercitui Germanico praeest.
292 p. Chr. n. - Constantius I "Chlorus", pater Constantini I "Magni", a Moguntiaco castra motus est in Alamannos et eos usque ad Danubium flumen paccavit.
297 p. Chr. n. – Tum primum nomen "Civitatis Mogontiacensium" apparuit.

[recensere] Quartum saeculum p. Chr. n.

ca. 300 p. Chr. n. – Hoc in anno Lugduni clipeum factum est aspectum urbis praebentem. Hoc est hodie primum urbis aspectum quem novimus.
343 p. Chr. n. – Tum primum mentio facta est communitatis Christiani episcopo Mario vel Martino nuncupato.
post annum 350 p. Chr. n. – Novum vallum aedificatum est. Hoc non plus quam tertiam partem pristinae civitatis regionis complexum est.
352/355 p. Chr. n. – Iterum iterumque Germani invadunt. Germani oppidum non occupaverunt sed in regionibus suburbiis castra collocaverant.
357 p. Chr. n. - Julianus Apostata vel Iulianus II Alamannis Argentorate devinctis etiam Germanos ab Rheni regionibus expulserat. Sed legio XXII, quae Moguntiaco collocata erat, verisimiliter in Mursa in Dalmatia provincia bello civile deleta est. Moguntiaco solummodo Romani "milites Armigeri" collocati sunt.
368 p. Chr. n. – Dux alamannus Rando paschis aut pentecoste civitatem Moguntiacensem inopinantem aggressus, civitas populata est et incolae abducebantur.

[recensere] Quintum saeculum p. Chr. n.

406/407 p. Chr. n. - Vandali, Suebi et Alani Rhenum apud Moguntiacum prima ineuntis anni nocte transgressi oppidum populati sunt.
411 p. Chr. n. - Moguntiacum ad regnum Burgundorum pertinet, qui foederati Romanorum sunt.
451 p. Chr. n. - Hunni Moguntiacum invadebant.
post annum 450 p. Chr. n. – Finis Moguntiaci Romani.