Canarische Eilanden

Comunidad Autónoma de Canarias

(Details)

Taal:

Spaans

Hoofdstad:

Las Palmas de Gran Canaria en Santa Cruz de Tenerife

Deel van:

7 447 km²

Inwoners:
– Dichtheid:

1 968 280
264,30 inw/km²

UTC +0

'Himno de Canarias'

{{{bron}}}

President:

{{{president}}}

Gouverneur:

{{{gouverneur}}}

Internetextensie:

{{{tld}}}

Website: {{{website}}}

De Canarische Eilanden: Ferro (El Hierro), La Palma, La Gomera, Tenerife, Gran Canaria, Fuerteventura, Lanzarote

Zand van de Sahara waait over de Canarische Eilanden, satellietfoto

De Canarische Eilanden (Spaans: Islas Canarias) vormen een vulkanische archipel in de Atlantische Oceaan, voor de kust van Marokko en de Westelijke Sahara, en behoren toe aan het continent Afrika. De eilandengroep is een van de 17 autonome regio's van Spanje, de bevolking is dan ook Spaanstalig.

De belangrijkste eilanden zijn La Palma, Tenerife, Gran Canaria, Fuerteventura en Lanzarote. Las Palmas de Gran Canaria, dat op het eiland Gran Canaria ligt, is de grootste plaats. Samen met Santa Cruz de Tenerife, de hoofdstad van het eiland Tenerife, is het hoofdstad van de autonome regio van de Canarische Eilanden: deze regio heeft dus twee hoofdsteden.

Wat kleinere eilanden zijn Ferro (El Hierro), Gomera, Graciosa, Alegranza, Montaña Clara, Isla de Lobos, Roque del Este en Roque del Oeste.

Vanwege het gunstige klimaat (subtropisch) zijn de eilanden een populaire vakantiebestemming.

[bewerk] Geologie

De eilanden liggen geografisch gezien in een licht gekromde boog, met Lanzarote als meest oostelijke eiland en La Palma als meest westelijke. Een gangbare theorie voor het ontstaan van de eilanden is dat gedurende de beweging van de Afrikaans-Eurazische plaat, die oostwaarts beweegt, en de westwaarts bewegende Amerikaanse platen, een hotspot actief was, ongeveer zoals een druppelende verfkwast stippen veroorzaakt op een langzaam bewegend papier eronder. De hotspot zorgde ervoor dat vulkanische eilanden ontstaan met als geologisch oudste het meest oostelijke eiland en als jongste het meest westelijke eiland. Dateringen van de vulkanische gesteenten op de eilanden lijken die theorie te ondersteunen. De vulkanische activiteit op het meest oostelijke (en zodoende oudste) eiland Lanzarote betekent dat ook daaronder zich nog steeds een vulkanische bron bevindt. De op Tenerife gelegen Pico del Teide, de hoogste berg van Spanje, is van vulkanische oorsprong.

[bewerk] Geschiedenis

De Romeinse Amazigh koning van Mauritania Juba II stuurde in 30 v.Chr. een expeditie naar de Canarische Eilanden en daar werden grote groepen honden aangetroffen. De oude Romeinen kenden deze eilandengroep al, en noemden ze waarschijnlijk naar de grote groepen honden (Latijn canis) die ze er volgens Plinius de Oudere aantroffen. De naam verwijst nog steeds naar deze honden (canis)

[bewerk] Guanchen

De oorspronkelijke bevolking van de Canarische Eilanden, voor de verovering door de Spanjaarden in de 15e eeuw, zijn de Guanchen. De tegenwoordige opvatting is, dat de Guanchen hun oorsprong vonden uit Berbers, die in een ver verleden vanuit Marokko de paar honderd kilometer naar de Canarische Eilanden hebben overbrugd. Daarnaast is het bij een groot deel van de wetenschappers ook geaccepteerd, dat de Guanchen overeenkomsten vertonen met de Portugese tak van de Cro-Magnons (8000 v.Chr.) uit de Muges-regio. Het is mogelijk dat ze zich rond 2000 v. Chr. op de eilanden hebben gevestigd en zich daarna tot de 15e eeuw afgescheiden hebben ontwikkeld.[1]

[bewerk] Vlamingen

Tussen 1550 en 1600 ontstond op de eilanden een Vlaamse Canarische Natie. Er kwamen veel Vlamingen wonen, die er suikerplantages oprichtten. Nog altijd vindt je er straten en huizen met Vlaamse namen.

[bewerk] Het woord Canari en Tamazight

De Imazighen hebben zich waarschijnlijk gevestigd op de Canarische Eilanden rond het jaar 2500 v. Chr. Volgens bepaalde bronnen was er een Amazighstam, die Canarii genaamd was, in het Atlasgebergte.