ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว คือ ศาสตร์แขนงหนึ่งที่เน้นการเรียนและฝึกฝนด้านการต่อสู้และการป้องกันตัว ในปัจจุบันได้มีการศึกษากันอย่างแพร่หลาย ทั้งในเชิงด้านการกีฬา เพื่อฝึกฝนร่างกายให้สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง หรือแม้กระทั่งฝึกฝนจิตใจ ภาพยนตร์หลายหลายเรื่องได้มีการนำศิลปะป้องกันตัวไปใช้ เช่น องค์บาก ที่นำมวยไทยมาใช้เป็นโครงเรื่องหลัก หรือภาพยนตร์จากฮอลลีวูด โดยมีนักแสดงเช่น เฉินหลง บรูซ ลี หลี่ เหลี่ยง เจี๋ย
ศิลปะป้องกันตัวที่เป็นที่เป็นที่นิยมในเมืองไทย ได้แก่ มวยไทย เทควันโด้ ยูโด คาราเต้ กังฟู ศิลปะป้องกันตัวอาจเป็นกลุ่มได้ตามลักษณะการต่อสู้ เช่น
- การฟาด เช่น มวย กังฟู
- การเตะ เช่น มวยไทย เทควันโด้
- การเหวี่ยงทุ่ม เช่น ยูโด มวยปล้ำ ไอคิโด้
- การใช้อาวุธ เช่น เคนโด้ การฟันดาบ
- การล็อก เช่น ยิวยิตสุ
ศิลปะการต่อสู้ปัจจุบันมักถูกแบ่งเป็นสองประเภท
1. ศิลปะการต่อสู้แบบกีฬา
นอกจากจะถูกสอนเพื่อการต่อสู้และป้องกันตัวมักถูกลดความรุนแรงลง และ ปรับปรุงเป็นกีฬา มีกติกาเพื่อใช้ในการแข่งขัน
เช่น คาราเต้ มวย เทควันโด้ เคนโด้
2. ศิลปะการต่อสู้ที่ยึดตามแบบแผนเดิม
ถูกสอนโดยยึดถือแบบแผนเดิมจากอดีต ไม่มีการแข่งขัน จะถูกสอนเพื่อการต่อสู้และป้องกันตัวเท่านั้น
เช่น มวยไทยโบราณ กังฟู ไอคิโด้ นินจุตสุ
[แก้] Externe
ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว เป็นบทความเกี่ยวกับ กีฬา นักกีฬา หรือ ทีมกีฬา ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |