Hanna Gronkiewicz-Waltz

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Hanna Beata Gronkiewicz-Waltz ur. 4 listopada 1952 roku w Warszawie.

Prezydent miasta stołecznego Warszawy
Okres urzędowania	od 2 grudnia 2006
Partia polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Kazimierz Marcinkiewicz

Zobacz Wikinews na temat zaprzysiężenia Hanny Gronkiewicz-Waltz na stanowisko prezydenta Warszawy

Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów Hanny Gronkiewicz-Waltz

Hanna Beata Gronkiewicz-Waltz (ur. 4 listopada 1952 w Warszawie) – prawnik, ekonomista, polityk, prezes Narodowego Banku Polskiego w latach 1992-2000, przewodniczącą Rady Polityki Pieniężnej w latach 1998-2000, wiceprezes Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (EBOR) w latach 2001-2004, posłanka na Sejm RP w latach 2005-2006, od 2 grudnia 2006 prezydent miasta stołecznego Warszawy.

Wykształcenie

Ukończyła z wyróżnieniem Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1981 obroniła doktorat, a w 1993 pracę habilitacyjną.

Praca naukowa

Po ukończeniu studiów pracowała na Wydziale Prawa i Administracji UW. W latach 1990-1992 była adiunktem na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Od 1994 jest profesorem nadzwyczajnym UW na Wydziale Prawa i Administracji. Pracuje w Zakładzie Prawa Administracyjnego Porównawczego i Gospodarczego Instytutu Nauk Prawno-Administracyjnych UW. Jest również profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego i pracownikiem Katedry Europejskiego Prawa Bankowego i Polityki Finansowej w Instytucie Politologii tejże uczelni.

Działalność w PRL

Od 1980 zaangażowana w działalność opozycyjną. Była członkiem-założycielem NSZZ "Solidarność" na Wydziale Prawa i Administracji UW, a w latach 1989-1992 przewodniczącą koła wydziałowego. Od 1982 bierze udział w Ruchu Odnowy w Duchu Świętym.

Działalność w III RP

Od 1991 członek Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Bankowego. W latach 1992-2000 była prezesem Narodowego Banku Polskiego, z której to funkcji ustąpiła dobrowolnie, w środku drugiej, sześcioletniej kadencji, a w latach 1998–2000 przewodniczącą Rady Polityki Pieniężnej. W czasie sprawowania przez nią funkcji prezesa NBP, w 1995, przeprowadzono denominację złotego oraz upłynniono kurs złotego wobec walut wymienialnych.

W 1995 kandydowała w wyborach prezydenckich, uzyskując wynik 2,76%. Była popierana m.in. przez Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, Niezależne Zrzeszenie Studentów oraz Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, a sondaże przedwyborcze dawały jej nawet kilkunastoprocentowe poparcie. Do porażki wyborczej prawdopodobnie przyczyniła się negatywna kampania prowadzona przeciwko niej przez Radio Maryja (m.in. sugerowanie żydowskiego pochodzenia) oraz utrata poparcia części ugrupowań (m.in. ZChN).

Od 2001 do 2004 wiceprezes Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (EBOR).

Od 2005 działa w Platformie Obywatelskiej, w której przyjęła na siebie zadanie przebudowy struktur partii w Warszawie. Mocno zaangażowała się w kampanię prezydencką Donalda Tuska w wyborach w 2005. Wzbudziła kontrowersję uczestnictwem w konferencji zorganizowanej przez dyrektora jednego z warszawskich hospicjów, na której to przedstawiła głównego konkurenta Tuska, Lecha Kaczyńskiego jako człowieka, który ogranicza budżet warszawskim hospicjom. Fakt prowadzenia kampanii wyborczej w hospicjum był później szeroko komentowany, a przez przeciwników politycznych podawany jako przykład czarnego PR-u.

W wyborach parlamentarnych w 2005 została wybrana największą liczbą głosów z listy PO w okręgu warszawskim. W Sejmie V kadencji przewodniczyła Komisji Skarbu Państwa.

Hanna Gronkiewicz-Waltz podczas obchodów 62. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego, 1 sierpnia 2006, Warszawa (uroczystość przy pomniku Armii Krajowej, ul. Wiejska/Matejki)

28 grudnia 2005 została ogłoszona przez Platformę Obywatelską kandydatką w wyborach samorządowych 2006 na stanowisko prezydenta Warszawy. W I turze wyborów zajęła 2 miejsce, uzyskując 34,15% poparcia – 145 329 głosów. W II turze pokonała Kazimierza Marcinkiewicza, uzyskując 53,18% poparcia. Jest 51. prezydentem Warszawy, 9. prezydentem w III Rzeczypospolitej, drugim prezydentem wybranym w wyborach powszechnych i pierwszą kobietą na tym stanowisku.^[1] 2 grudnia 2006 została zaprzysiężona na Prezydenta miasta stołecznego Warszawy.^[2]

Nagrody i wyróżnienia

W latach 1994, 1997, 1998 i 1999 została zaliczona przez prestiżowy amerykański miesięcznik finansowy Global Finance do grona najlepszych prezesów banków centralnych na świecie.

Laureatka Nagrody Kisiela w 1998.