Adam Małysz

Z Wikipedii

Skoki narciarskie
Srebro	2002 Salt Lake City	Skocznia K-120 indywidualnie
Brąz	2002 Salt Lake City	Skocznia K-90 indywidualnie

Adam Małysz (ur. 3 grudnia 1977 w Wiśle) – polski skoczek narciarski; medalista olimpijski, trzykrotny mistrz świata i trzykrotny zdobywca Pucharu Świata; trzykrotnie wybrany najlepszym sportowcem Polski.

[edytuj] Przebieg kariery

Adam Małysz

Narciarskie tradycje były w rodzinie Małysza od dawna. Jego pradziadek miał własną skocznię, na której najlepsi beskidzcy zawodnicy osiągali odległości w granicach pięćdziesięciu metrów. Ojciec był kierowcą w Klubie Sportowym Wisła, a jego wujek – Jan Szturc, najpierw znanym skoczkiem, a po zakończeniu kariery – trenerem klubowym. Pewnego dnia zabrał sześcioletniego Adama na trening. Najpierw była jazda na zjazdówkach, potem pierwsze skoki na małej skoczni w centrum Wisły – wspomina Adamowe początki Szturc.

W Pucharze Świata po raz pierwszy wystąpił jako szesnastolatek, ale – co nie wszyscy pamiętają – nie w skokach, tylko kombinacji norweskiej. Zajął dalekie miejsce. W tym samym roku jako junior młodszy został jednak brązowym medalistą mistrzostw Polski juniorów w skokach, a rok później – jeszcze jako junior – mistrzem kraju seniorów. Miał talent, więc szybko uczył się techniki. Małymi kroczkami dochodził do sukcesów. Aby przejść od stylu klasycznego na styl V intensywnie pracował pod okiem trenera prawie cały sezon 1991/1992. W 1994 trafił do kadry narodowej polskich skoczków.

Pierwsze wielkie sukcesy odniósł w sezonie 1995/1996. Zaczęło się od drugiego miejsca w zawodach o Puchar Świata w Iron Mountain, następnie trzecie miejsce w Lahti oraz ponownie drugie w Falun. Wreszcie przychodzi pierwsze zwycięstwo w konkursie w Oslo/Holmenkollen – kolebce narciarstwa. 50 tysięcy kibiców norweskich na skoczni w Holmenkollen zgotowało Adamowi owację na stojąco. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął 7. miejsce. W kolejnym sezonie odniósł dwa zwycięstwa na Dalekim Wschodzie w konkursach w Sapporo i Hakubie. W klasyfikacji generalnej zajął 10. miejsce. Później nastąpił kryzys formy.

Podczas 49. Turnieju Czterech Skoczni w sezonie 2000/2001 Małysz zaskoczył wszystkich fenomenalną dyspozycją, wygrywając turniej z rekordową przewagą ponad 100 punktów, a następnie zdobywając podczas Mistrzostw Świata w Lahti w 2001 roku złoty medal na średniej skoczni i srebrny na dużej – zamieniając się miejscami z Martinem Schmittem. W całym sezonie 2000/2001 odniósł jedenaście zwycięstw w zawodach Pucharu Świata i jako pierwszy Polak w historii zdobył Puchar Świata w skokach narciarskich. Sukces ten powtórzył w sezonie 2001/2002 oraz 2002/2003, zdobywając jako pierwszy skoczek w historii kryształową kulę Pucharu Świata trzy razy z rzędu.

W 2002 roku zdobył srebro i brąz na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Salt Lake City.

W 2003 roku na mistrzostwach świata w Predazzo, jako pierwszy skoczek od 29 lat, został mistrzem świata zarówno na średniej jak i na dużej skoczni. Na MŚ w lotach narciarskich w Planicy w 2004 roku zajął 11. miejsce.

Pasmo osiągnięć, jakie rozpoczęło się w roku 1996, dało początek nowej historii w polskim sporcie, a w szczególności w narciarstwie, przyzwyczajając kibiców do sukcesów. Małysz stał się narodowym bohaterem, przewyższając nawet pod tym względem swojego idola – Jensa Weißfloga.

Po nieco słabszym sezonie 2003/2004 Adam Małysz odrodził się latem 2004 roku, kiedy wygrał dwa pierwsze zawody letniego CoC i cztery pierwsze konkursy indywidualne Letniej Grand Prix. Ostatecznie wygrał cały cykl letni (po raz drugi w swojej karierze).

Puchar Świata w skokach narciarskich 2006 – zawody na skoczni Holmenkollen 12 marca zakończone zwycięstwem Adama Małysza

11 grudnia 2004 roku Adam Małysz po ponad półtorarocznej przerwie wygrał ponownie konkurs Pucharu Świata w czeskim Harrachovie. W sezonie 2004/2005 był pierwszym skoczkiem, który przerwał monopol Fina Janne Ahonena na zwycięstwa. Wygrał cztery zawody (w tym jeden w lotach narciarskich w Bad Mitterndorf i dwa w Zakopanem). W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 4. miejsce.

W 2005 roku na Mistrzostwach Świata w narciarstwie klasycznym w Oberstdorfie Adamowi nie udało się obronić tytułów Mistrza Świata sprzed dwóch lat z Predazzo. Zajął kolejno 6. miejsce na skoczni K-90 oraz 11. miejsce na skoczni K-120.

W sezonie 2005/2006 Adam Małysz nie osiągnął zbyt znaczących sukcesów. W Turnieju Czterech Skoczni zajął dopiero 35. miejsce (startował tylko w dwóch pierwszych konkursach), a na igrzyskach olimpijskich zajął 7. miejsce na skoczni normalnej i 14. na dużej. Dopiero w końcówce sezonu uzyskał na tyle dobrą dyspozycję by wygrać zawody Pucharu Świata w Oslo-Holmenkollen (po raz czwarty, co jest rekordem w historii rozgrywania PŚ w tym miejscu).

Latem 2006 roku wygrał cztery konkursy letniej Grand Prix (we włoskim Predazzo, w Zakopanem, Klingenthal i Oberhofie), co dało mu zwycięstwo w łącznej klasyfikacji całego cyklu (po raz trzeci).

[edytuj] Osiągnięcia

[edytuj] Olimpiady

• Indywidualnie:

• 1998 Nagano (Japonia) – 51. miejsce (normalna skocznia), 52. miejsce (duża skocznia)
• 2002 Salt Lake City (USA) – brązowy medal (K-90), srebrny medal (K-120)
• 2006 Pragelato/Turyn (Włochy) – 7. miejsce na normalnej skoczni (K-95), 14. miejsce na dużej skoczni (K-125)

• Drużynowo

• 1998 Nagano (Japonia) – 8. miejsce (razem z Łukaszem Kruczkiem, Wojciechem Skupieniem i Robertem Mateją)
• 2002 Salt Lake City (USA) – 6. miejsce (razem z Tomisławem Tajnerem, Tomaszem Pochwałą i Robertem Mateją)
• 2006 Pragelato/Turyn (Włochy) – 5. miejsce (razem ze Stefanem Hulą, Kamilem Stochem i Robertem Mateją)

[edytuj] Mistrzostwa Świata

• Indywidualnie:

• 1995 Thunder Bay (Kanada) – 10. miejsce (normalna skocznia), 11. miejsce (duża skocznia)
• 1997 Trondheim (Norwegia) – 14. miejsce (normalna skocznia), 36. miejsce (duża skocznia)
• 1999 Ramsau (Austria) – 27. miejsce (normalna skocznia), 37. miejsce (duża skocznia)
• 2001 Lahti (Finlandia) – złoty medal (K-90), srebrny medal (K-116)
• 2003 Predazzo (Włochy) – złoty medal (K-95), złoty medal (K-120)
• 2005 Oberstdorf (Niemcy) – 6. miejsce (K-90), 12. miejsce (K-120)

[edytuj] Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

• 1996 Tauplitz/Bad Mitterndorf (Austria) – 14. miejsce
• 2000 Vikersund (Norwegia) – 16. miejsce
• 2002 Harrachov (Czechy) – 18. miejsce
• 2004 Planica (Słowenia) – 11. miejsce
• 2006 Tauplitz/Bad Mitterndorf (Austria) – 20.miejsce

[edytuj] Zdobyte miejsce w Pucharze Świata

• sezon 1994/1995: 51.
• sezon 1995/1996: 7.
• sezon 1996/1997: 10.
• sezon 1997/1998: 56.
• sezon 1998/1999: 46.
• sezon 1999/2000: 28.
• sezon 2000/2001: 1.
• sezon 2001/2002: 1.
• sezon 2002/2003: 1.
• sezon 2003/2004: 12.
• sezon 2004/2005: 4.
• sezon 2005/2006: 9.

[edytuj] Zwycięstwa Adama Małysza w konkursach Pucharu Świata

1. Oslo/Holmenkollen – 17 marca 1996
2. Sapporo – 18 stycznia 1997
3. Hakuba – 26 stycznia 1997
4. Innsbruck – 4 stycznia 2001
5. Bischofshofen – 6 stycznia 2001
6. Harrachov – 13 stycznia 2001
7. Harrachov – 14 stycznia 2001
8. Salt Lake City – 20 stycznia 2001
9. Sapporo – 27 stycznia 2001
10. Sapporo – 28 stycznia 2001
11. Willingen – 4 lutego 2001
12. Falun – 7 marca 2001
13. Trondheim – 9 marca 2001
14. Oslo/Holmenkollen – 11 marca 2001
15. Kuopio – 23 listopada 2001
16. Titisee-Neustadt – 1 grudnia 2001
17. Villach – 8 grudnia 2001
18. Engelberg – 16 grudnia 2001
19. Val di Fiemme/Predazzo – 21 grudnia 2001
20. Val di Fiemme/Predazzo – 22 grudnia 2001
21. Zakopane – 20 stycznia 2002
22. Oslo/Holmenkollen – 9 marca 2003
23. Lahti – 14 marca 2003
24. Lahti – 15 marca 2003
25. Harrachov – 11 grudnia 2004
26. Tauplitz/Bad Mitterndorf – 16 stycznia 2005
27. Zakopane – 29 stycznia 2005 (ex-aequo z Roarem Ljøkelsøyem)
28. Zakopane – 30 stycznia 2005
29. Oslo/Holmenkollen – 12 marca 2006

[edytuj] Miejsca na podium

Miejsca na podium chronologicznie:

1. Iron Mountain – 18 lutego 1996 (2. miejsce)
2. Lahti – 1 marca 1996 (3. miejsce ex-aequo z Primožem Peterką)
3. Falun – 13 marca 1996 (2. miejsce)
4. Oslo/Holmenkollen – 17 marca 1996 (1. miejsce)
5. Bischofshofen – 6 stycznia 1997 (2. miejsce)
6. Engelberg – 11 stycznia 1997 (3. miejsce)
7. Sapporo – 18 stycznia 1997 (1. miejsce)
8. Hakuba – 26 stycznia 1997 (1. miejsce)
9. Garmisch-Partenkirchen – 1 stycznia 2001 (3. miejsce)
10. Innsbruck – 4 stycznia 2001 (1. miejsce)
11. Bischofshofen – 6 stycznia 2001 (1. miejsce)
12. Harrachov – 13 stycznia 2001 (1. miejsce)
13. Harrachov – 14 stycznia 2001 (1. miejsce)
14. Salt Lake City – 20 stycznia 2001 (1. miejsce)
15. Sapporo – 27 stycznia 2001(1. miejsce)
16. Sapporo – 28 stycznia 2001 (1. miejsce)
17. Willingen – 3 lutego 2001 (2. miejsce)
18. Willingen – 4 lutego 2001 (1. miejsce)
19. Oberstdorf – 4 marca 2001 (2. miejsce)
20. Falun – 7 marca 2001 (1. miejsce)
21. Trondheim – 9 marca 2001 (1. miejsce)
22. Oslo/Holmenkollen – 11 marca 2001 (1. miejsce)
23. Kuopio – 23 listopada 2001 (1. miejsce)
24. Kuopio – 24 listopada 2001 (2. miejsce)
25. Titisee-Neustadt – 1 grudnia 2001 (1. miejsce)
26. Titisee-Neustadt – 2 grudnia 2001 (2. miejsce)
27. Villach – 8 grudnia 2001 (1. miejsce)
28. Engelberg – 16 grudnia 2001 (1. miejsce)
29. Val di Fiemme/Predazzo – 21 grudnia 2001 (1. miejsce)
30. Val di Fiemme/Predazzo – 22 grudnia 2001 (1. miejsce)
31. Garmisch-Partenkirchen – 1 stycznia 2002 (3. miejsce)
32. Innsbruck – 4 stycznia 2002 (2. miejsce)
33. Zakopane – 20 stycznia 2002 (1. miejsce)
34. Lahti – 1 marca 2002 (2. miejsce)
35. Trondheim – 15 marca 2002 (2. miejsce)
36. Oslo/Holmenkollen – 17 marca 2002 (3. miejsce)
37. Kuusamo – 29 listopada 2002 (2. miejsce)
38. Titisee-Neustadt – 14 grudnia 2002 (3. miejsce)
39. Garmisch-Partenkirchen – 1 stycznia 2003 (2. miejsce ex-aequo z Andreasem Goldbergerem)
40. Zakopane – 18 stycznia 2003 (3. miejsce)
41. Zakopane – 19 stycznia 2003 (3. miejsce)
42. Tauplitz/Bad Mitterndorf – 1 lutego 2003 (3. miejsce)
43. Oslo/Holmenkollen – 9 marca 2003 (1. miejsce)
44. Lahti – 14 marca 2003 (1. miejsce)
45. Lahti – 15 marca 2003 (1. miejsce)
46. Planica – 22 marca 2003 (2. miejsce)
47. Kuusamo – 28 listopada 2003 (2. miejsce)
48. Kuusamo – 30 listopada 2003 (2. miejsce)
49. Zakopane – 17 stycznia 2004(2. miejsce)
50. Zakopane – 18 stycznia 2004 (2. miejsce)
51. Harrachov – 11 grudnia 2004 (1. miejsce)
52. Oberstdorf – 29 grudnia 2004 (3. miejsce)
53. Innsbruck – 3 stycznia 2005 (2. miejsce)
54. Tauplitz/Bad Mitterndorf – 15 stycznia 2005 (3. miejsce)
55. Tauplitz/Bad Mitterndorf – 16 stycznia 2005 (1. miejsce)
56. Titisee-Neustadt – 23 stycznia 2005 (2. miejsce)
57. Zakopane – 29 stycznia 2005 (1. miejsce ex-aequo z Roarem Ljøkelsøyem)
58. Zakopane – 30 stycznia 2005 (1. miejsce)
59. Kuopio – 9 marca 2005 (3. miejsce ex-aequo z Jakubem Jandą)
60. Kuopio – 7 marca 2006 (3. miejsce)
61. Oslo/Holmenkollen – 12 marca 2006 (1. miejsce)
62. Lillehammer – 3 grudnia 2006 (3. miejsce)
63. Engelberg – 16 grudnia 2006 (3. miejsce)

[edytuj] Rekordy skoczni Adama Małysza

• Garmisch-Partenkirchen K-115 (Niemcy)- 129,5 m – 1 stycznia 2001
• Lahti K-90 (Finlandia)- 98 m – 23 lutego 2001
• Trondheim K-120 (Norwegia)- 138,5 m – 9 marca 2001
• Val di Fiemme/Predazzo K-120 (Włochy)- 136 m – 22 lutego 2003
• Val di Fiemme/Predazzo K-95 (Włochy)-107,5 m – 28 lutego 2003
• Karpacz, Orlinek K-85 (Polska) – 94,5 m – 29 stycznia 2004
• Lillehammer, Lysgaardsbakken K-123 (Norwegia) - 142 m - 3 grudnia 2006

[edytuj] Miejsce zajęte w Turnieju Czterech Skoczni

• 1997 – 8.
• 1998 – 30.
• 1999 – 43.
• 2000 – 31.
• 2001 – 1.
• 2002 – 4.
• 2003 – 3.
• 2004 – 15.
• 2005 – 4.
• 2006 – 35. (startował tylko w dwóch pierwszych konkursach)

[edytuj] Miejsca na podium w konkursach Turnieju Czterech Skoczni

Oberstdorf:

• 2004 – 3. miejsce

Garmisch-Partenkirchen:

• 2001 – 3. miejsce
• 2002 – 3. miejsce
• 2003 – 2. miejsce

Innsbruck:

• 2001 – 1. miejsce
• 2002 – 2. miejsce
• 2005 – 2. miejsce

Bischofshofen:

• 1997 – 2. miejsce
• 2001 – 1. miejsce

[edytuj] Zdobyte miejsce w Turnieju Nordyckim (Skandynawskim)

• 2001 – 1.
• 2002 – 2.
• 2003 – 1.
• 2005 – 11.
• 2006 – 5.

[edytuj] Zdobyte miejsce w Letnim Grand Prix

• 1995 – 66.
• 1996 – 6.
• 1997 – 21.
• 1999 – 54.
• 2000 – 19.
• 2001 – 1.
• 2002 – 10.
• 2003 – nie startował
• 2004 – 1.
• 2005 – 42.
• 2006 – 1.

[edytuj] Wygrane konkursy Letniego Grand Prix

1. Hinterzarten – 11 sierpnia 2001
2. Hinterzarten – 31 lipca 2004
3. Courchevel – 7 sierpnia 2004
4. Zakopane – 4 września 2004
5. Val di Fiemme/Predazzo – 8 września 2004
6. Val di Fiemme/Predazzo – 8 sierpnia 2006
7. Zakopane – 26 sierpnia 2006
8. Klingenthal – 30 września 2006
9. Oberhof – 3 października 2006

[edytuj] Miejsca na podium w Letnim Grand Prix chronologicznie

1. Hinterzarten – 11 sierpnia 2001 (1. miejsce)
2. Courchevel – 14 sierpnia 2001 (2. miejsce)
3. Hakuba – 8 września 2001 (2. miejsce)
4. Hinterzarten – 31 lipca 2004 (1. miejsce)
5. Courchevel – 7 sierpnia 2004 (1. miejsce)
6. Zakopane – 4 września 2004 (1. miejsce)
7. Val di Fiemme/Predazzo – 8 września 2004 (1. miejsce)
8. Hakuba – 26 września 2004 (3. miejsce)
9. Val di Fiemme/Predazzo – 8 sierpnia 2006 (1. miejsce)
10. Courchevel – 14 sierpnia 2006 (3. miejsce)
11. Zakopane – 26 sierpnia 2006 (1. miejsce)
12. Klingenthal – 30 września 2006 (1. miejsce)
13. Oberhof – 3 października 2006 (1. miejsce)

[edytuj] Miejsca zajęte w zimowych Mistrzostwach Polski seniorów

• 1993 Zakopane, Średnia Krokiew – 14.
• 1994 Zakopane, Wielka Krokiew – 2.; Średnia Krokiew – 1.
• 1995 Zakopane, Wielka Krokiew – 1.
• 1996 Zakopane, Średnia Krokiew – 2.; Wielka Krokiew – 1.
• 1997 Wisła, Malinka – 1.
• 1998 brak danych
• 1999 Zakopane, Średnia Krokiew – 1.; Wielka Krokiew – 3.
• 2000 Zakopane, Średnia i Wielka Krokiew – 1.
• 2001 nie brał udziału
• 2002 Zakopane, Średnia Krokiew – 1.
• 2002 Zakopane, Wielka i Średnia Krokiew – 1.;
• 2003 Szczyrk, Skalite – 1.
• 2004 Karpacz, Orlinek – 1.; Zakopane, Wielka Krokiew – 1.
• 2005 Szczyrk, Skalite – 1.; Zakopane, Wielka Krokiew – 1.
• 2006 Zakopane, Wielka Krokiew – 2; Zakopane, Średnia Krokiew – 1

W sumie 16 zwycięstw w zimowych Mistrzostwach Polski.

[edytuj] Wyróżnienia

[edytuj] Miejsca w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na Najlepszego Sportowca Polski

• 2001 –  1. miejsce
• 2002 –  1. miejsce
• 2003 –  1. miejsce
• 2004 –  5. miejsce
• 2005 – 12. miejsce

[edytuj] Inne wyróżnienia

• Laureat Srebrnych Nart w 2004 roku.
• Laureat 6 Wiktorów – w 2001 roku w kategorii Odkrycie telewizyjne, Sportowiec Roku oraz Wiktor Publiczności; w 2002 roku w kategorii Sportowiec Roku oraz Wiktor Publiczności; w 2003 roku w kategorii Sportowiec Roku.

[edytuj] Trenerzy

• od października 1994 roku do 6 stycznia 1999 roku – Pavel Mikeska, Piotr Fijas
• od 10 stycznia 1999 roku do 30 kwietnia 1999 roku – Piotr Fijas, Jan Szturc
• od 1 czerwca 1999 roku do 30 kwietnia 2004 roku – Apoloniusz Tajner, Piotr Fijas
• od 2004 roku – Heinz Kuttin, Łukasz Kruczek
• od 2006 roku – Hannu Lepistoe, Łukasz Kruczek

[edytuj] Wybrana bibliografia

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Adam Małysz

1. Stanowski Andrzej, Zdebska Halina, Małysz: Bogu dziękuję, Wydawnictwo Biały Kruk, Kraków 2001
2. Kurzajewski Maciej, Szczęsny Sebastian, Moje życie. Adam Małysz, Wydawnictwo M, Kraków 2004

[edytuj] Linki zewnętrzne

Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów Adama Małysza

• Największy serwis poświęcony Adamowi Małyszowi
• Oficjalna strona internetowa Adama Małysza
• Wizytówka na stronie PKOl