Wieringermeer

Gemeente Wieringermeer


(Wapen van Wieringermeer)		(Vlag van Wieringermeer)

Oppervlakte
- Land
- Water

309,37 km²
206,57 km²
102,70 km²

Inwoners
Bevolkingsdichtheid

12.648 (1 augustus 2006)
61 inw./km²

Geografische ligging

{{{coordinaten}}}

Belangrijke verkeersaders

A7, N240, N242, N248

Station(s)

{{{station}}}

Netnummer

0227

Postcodes

1770-1775

Officiële website

www.wieringermeer.nl

Politiek

Burgemeester (lijst)

M. Beens-Jansen (wnd.)

Bestuur

Zetels
CDA
PvdA
VVD
Gemeentebelangen
Prog. Wiering.
ChristenUnie
OW'04

15
4
3
2
2
2
1
1

Wieringermeer ( uitspraak (info·uitleg)) is een polder (streek) en gemeente in de kop van de Nederlandse provincie Noord-Holland. De gemeente telt 12.648 inwoners (1 augustus 2006, bron: CBS) en heeft een oppervlakte van 309,37 km² (waarvan 102,70 km² water). Het voormalige eiland Wieringen maakt geen deel uit van de gemeente.

[bewerk] Plaatsen binnen de gemeente

Dorpen:

[bewerk] Geschiedenis

De polder was rond het jaar 1000 nog gewoon land, er was zelfs meer land dan zoals de polder is ingepolderd. Het behoorde toen nog tot het gewest/gouw Wiron. Door de stormen van onder andere 12e eeuw was het gebied onder water gelopen en onderdeel van de zee geworden. Met de aanleg van de Wieringermeerpolder werd in 1927 begonnen. Bij het droogmaken werd gebruikgemaakt van een elektrisch gemaal, nabij Medemblik, de start van de bouwwerkzaamheden was in februari 1928. Ten zuiden van Den Oever op Wieringen is gemaal Leemans gebouwd, een dieselgemaal met een tweetal pompen met een debiet van 250 kubieke meter per minuut. Gemaal Lely had drie pompen van 400 kubieke meter elk. Op 10 februari 1930 werden de pompen in gebruik gesteld om 6 miljoen kubieke meter water buiten de dijken te krijgen.

Volgens het oorspronkelijke plan zou de polder pas worden aangelegd als de Afsluitdijk zou zijn voltooid. Maar omdat Nederland grote behoefte had aan landbouwgrond werd de aanleg versneld. De dijk moest nu in de Zuiderzee worden aangelegd, en moest ook zwaarder worden uitgevoerd. De polder was feitelijk geen IJsselmeerpolder, maar een Zuiderzeepolder (de zogenaamde Noordwestpolder). Op 21 augustus 1930 viel de polder droog. Vanaf 1934 werd het nieuwe land in cultuur genomen. De uitgifte van land gebeurde hierbij voor het eerst via de overheid. Deze wilde de problemen zoals ontstaan in de eerste jaren na de drooglegging van de Haarlemmermeerpolder voorkomen (vooral particulier initiatief, waarbij veel armoede bestond en zelfs malaria uitbrak). De kavelgroottes voor nieuwe boeren werden door de machtige Wieringermeerdirectie bepaald op 20 hectare en uitgegeven middels een pachtsysteem. De dorpen werden evenals de boerderijen gepland aangelegd. Men legde eerst de kleinere plaatsen aan, waarbij de gedachte gold dat deze niet te groot mochten worden, omdat in grote dorpen de arbeiders te veel macht zouden kunnen krijgen en het daardoor "broeinesten van terroristische activiteiten" konden worden.

Sinds 1 juli 1941 is Wieringermeer een zelfstandige gemeente. Op 15 augustus 1941 trad de heer G.G. Loggers, voordien burgemeester in Barsingerhorn, in functie als burgemeester. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog werd de polder door de Duitsers onder water gezet. Op 17 april 1945 bliezen zij de dijk op twee plaatsen op, waarna de polder binnen twee etmalen onder water liep. Alle gewassen en vrijwel alle bebouwing ging verloren. Na de oorlog werden de gaten gedicht en op 11 december 1945 viel de polder weer droog. In 1956 werd de kern Kreileroord aangelegd.