Wendell Meredith Stanley

Wendell Meredith Stanley (Ridgeville Indiana, 16 augustus 1904 – 15 juni 1971) was een Amerikaans biochemicus, viroloog en Nobelprijswinnaar.

Hij haalde zijn B.Sc. in scheikunde in Richmond, Indiana. Hierna studeerde hij aan de Universiteit van Illinois, waar hij in 1929 zijn Ph.D. haalde.

Hij deed onderzoek in München en kwam in 1931 weer terug naar de Verenigde Staten. Daar werd hij assistent aan het Rockefeller Instituut, en hij bleef in die functie tot 1948. Later werd hij hoogleraar biochemie aan de Universiteit van Californië in Berkeley en in 1958 voorzitter van de afdeling biochemie.

Stanleys werk droeg bij aan de kennis van lepracidal verbindingen, diphenyl stereochemie en de chemie van sterolen. Zijn onderzoek naar het virus dat de mozaïekziekte in tabaksplanten veroorzaakt leidde tot de isolatie van een nucleoproteïne dat tabakmozaiekvirusactiviteit vertoonde.

Hij kreeg in 1946 de Nobelprijs voor de Scheikunde. Zijn andere prijzen zijn onder andere de Rosenburger Medal, Alder Prize en de Scott Award.

[bewerk] Externe links

• Wendell Stanley Nobelprijs biografie
• Wendell Meredith Stanley en de geboorte van biochemie aan UC Berkeley

Winnaars van de Nobelprijs voor de Scheikunde (1926-1950)

1926: Svedberg | 1927: Wieland | 1928: Windaus | 1929: Harden, Euler‑Chelpin | 1930: H.Fischer | 1931: Bosch, Bergius | 1932: Langmuir | 1934: Urey | 1935: F.Joliot‑Curie, I.Joliot‑Curie | 1936: Debye | 1937: Haworth, Karrer | 1938: Kuhn | 1939: Butenandt, Ružička | 1943: Hevesy | 1944: Hahn | 1945: Virtanen | 1946: Sumner, Northrop, Stanley | 1947: Robinson | 1948: Tiselius | 1949: Giauque | 1950: Diels, Alder