Robert Robinson
Sir Robert Robinson, (13 september 1886 – 8 februari 1975) kreeg in 1947 de Nobelprijs voor de Scheikunde [1] voor zijn onderzoek naar plantaardige verfstoffen (anthocyanen) en alkaloïden. He was van 1930 tot 1954 Waynflete Professor of Chemistry aan de Universiteit van Oxford.
In 1935 publiceerde hij een verslag van de Robinson annulation die naar hem genoemd is. Hij hielp de moleculiare struktuur van stoffen als strychnine, nicotine en morfine te verhelderen en droeg bij aan de ontwikkeling van antimalariamedicijnen. Een van zijn successen in de total synthesis is de synthese van tropinone.
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Scheikunde (1926-1950) |
|
1926: Svedberg | 1927: Wieland | 1928: Windaus | 1929: Harden, Euler‑Chelpin | 1930: H.Fischer | 1931: Bosch, Bergius | 1932: Langmuir | 1934: Urey | 1935: F.Joliot‑Curie, I.Joliot‑Curie | 1936: Debye | 1937: Haworth, Karrer | 1938: Kuhn | 1939: Butenandt, Ružička | 1943: Hevesy | 1944: Hahn | 1945: Virtanen | 1946: Sumner, Northrop, Stanley | 1947: Robinson | 1948: Tiselius | 1949: Giauque | 1950: Diels, Alder |
