Walter Model

Otto Moritz Walter Model (24 januari 1891 – 21 april 1945) was een Duits veldmaarschalk uit de Tweede Wereldoorlog.

Model werd geboren in Genthin (Saksen-Anhalt), als zoon van de leraar Otto Model en diens echtgenote Marie Demmer. Hij werd in 1910 benoemd tot luitenant, nam deel aan de Eerste Wereldoorlog en werd tweemaal bevorderd. Na de oorlog werd hij in het leger van de Weimarrepubliek opgenomen. In 1929 werd hij tot majoor bevorderd. Aan een kort verblijf in de Sovjet-Unie hield hij een sterke afkeer van het communisme over. Na de machtsovername door de Nazi's bleef hij militair. Hij werd in 1934 tot overste bevorderd, en in 1938 tot generaal-majoor. Als chef-staf nam hij in 1939 deel aan de aanval op Polen en in 1940 aan de aanval op Frankrijk.

Vanaf 1941 werd hij aan het Oostfront ingezet. Hier verwierf Model door zijn kundigheid, persoonlijke moed en uithoudingsvermogen groot respect. Hij verkreeg de bijnamen Reddingsanker van het Oostfront en brandweerman van het Oostfront, omdat hij steeds werd ingezet op plaatsen waar een doorbraak in het oostelijke front dreigde. Model was een meester op het terrein van de improviserende verdedigingstactiek. Op 23 mei 1942 werd hij door een Russische scherpschutter in zijn linker long geraakt terwijl hij met een verkenningsvliegtuig over een bos vloog. Een spoedoperatie in een veldhospitaal redde zijn leven.

Na de aanslag op Hitler door Claus von Stauffenberg legde Model als eerste een eed van trouw af aan Hitler. Toen Gunther von Kluge, de veldmaarschalk van het westelijk front, zelfmoord pleegde omdat hij werd verdacht van betrokkenheid bij de aanslag, benoemde Hitler Model tijdelijk tot veldmaarschalk voor het westelijke front. Hij werd opgevolgd door Karl von Rundstedt, maar bleef in het westen actief.

[bewerk] Operatie Market Garden

Toen de Operatie Market Garden begon, was Models hoofdkwartier in Oosterbeek gevestigd. Model vluchtte voor de luchtlandingen naar Doetinchem en leidde van daaruit de tegenaanval. Hij bepaalde dat de Rijnbruggen bij Arnhem en Nijmegen niet mochten worden opgeblazen. Daardoor konden de Britten de verkeersbrug van Arnhem veroveren, en de Amerikanen de spoorbrug van Nijmegen. Model wist het geallieerde offensief echter tot staan te brengen.

Eind 1944 voerde hij als opperbevelhebber van legergroep-B verrassingsaanvallen uit tegen Amerikaanse eenheden, in het kader van het mede door hem ontworpen Ardennenoffensief.

Model was steeds een trouw aanhanger van Hitler, maar negeerde diens Nero-Befehl waarin de totale vernietiging van de infrastructuur in het Ruhrgebied werd bevolen. Hij pleegde aan het einde van de oorlog zelfmoord in de buurt van Düsseldorf, nadat zijn legergroep-B in het Ruhrgebied ingesloten was geraakt omdat Model capitulatie wilde voorkomen. Hij ligt sinds 1955 begraven op het soldatenkerkhof bij Vossenack.

Model was gehuwd en had een zoon, Hansgeorg Model, die eveneens een militaire carrière volgde en het tot brigadegeneraal van de Bundeswehr bracht.

{{{afb_links}}}	Generaal-veldmaarschalken in Nazi-Duitsland		{{{afb_groot}}}
Werner von Blomberg - Hermann Göring - Walther von Brauchitsch - Albert Kesselring - Wilhelm Keitel - Günther von Kluge - Wilhelm von Leeb - Fedor von Bock - Wilhelm List - Erwin von Witzleben - Walter von Reichenau - Erhard Milch - Hugo Sperrle - Gerd von Rundstedt - Erwin Rommel - Georg von Küchler - Erich von Manstein - Friedrich Paulus - Ewald von Kleist - Maximilian von Weichs - Ernst Busch - Wolfram von Richthofen - Walter Model - Ferdinand Schörner - Robert von Greim - Eduard von Böhm-Ermolli (honoris causa)