Theresia van Lisieux

Therese vlak voor haar intrede in het klooster.

Theresia van Lisieux

Theresia van Lisieux, doopnaam: Thérèse Martin, kloosternaam: Thérèse de l'Enfant-Jésus et de la Sainte-Face (2 januari 1873 – 30 september 1897) is een Franse heilige. Haar feestdag valt op 1 oktober.

Ze werd als Thérèse Martin geboren in Alençon. Op haar tiende werd ze ernstig ziek totdat het Mariabeeld op 13 mei boven haar bed naar haar glimlachte, waarna ze volledig genas. Al op jonge leeftijd voelde ze dat het haar roeping was God te dienen. Ze was uitzonderlijk vroom, maar stond ook bekend om haar gevoel voor humor. Ze besloot in te treden bij de orde van de Ongeschoeide Karmelietessen in Lisieux (Normandië) waar twee zussen van haar, waaronder haar lievelingszus Pauline, al eerder waren ingetreden (een derde zus zou in 1894 ook volgen). Op haar vijftiende trad zij met speciale toestemming van paus Leo XIII daadwerkelijk in bij de orde. In 1890 deed zij haar professie en in 1893 kreeg zij de zorg over de novicen toebedeeld. Zelf wilde ze geen non worden maar altijd novice blijven. Op aanwijzingen van haar zus, die op dat moment tevens overste was, begint zij in 1895 met het opschrijven van haar levensverhaal. In 1896 werd tuberculose bij haar geconstateerd. Ze stierf op 24-jarige leeftijd aan de ziekte.

Na haar dood vertelde een medezuster dat er 'niets bijzonders' over Theresia te vertellen was. Maar alhoewel haar korte leven zeer geleidelijk verlopen was, wist ze door haar diepe verbondenheid met Jezus het geloof heel dichtbij te brengen en zeer intens te vertellen. Dit is mede de reden dat haar autobiografie, Histoire d'un âme (Het verhaal van een ziel), uit een drietal manuscripten samengesteld en bewerkt door haar zuster Agnès de Jésus, zeer populair is en in 40 talen is vertaald.

Op 29 april 1923 werd Theresia zalig verklaard. Haar heiligverklaring volgde op 17 mei 1925. In 1997 werd Theresia, als derde vrouw in de geschiedenis, door paus Johannes Paulus II tot kerkleraar uitgeroepen.

Haar leven is in verschillende boeken beschreven. Een bekende uitspraak van haar is: "Ik wil het rozen [=zegeningen] laten regenen op aarde". Daarom wordt ze afgebeeld als karmelietes met rozen in de hand. Ze werd de patrones van missionarissen en het missiewerk. Ze is ook patrones van Frankrijk en Rusland. Over Theresia van Lisieux zei Titus Brandsma:"Veelal verwacht men van een heilige iets bijzonders, iets dat van het gewone afwijkt, iets dat men de poëzie van een heiligenleven zou kunnen noemen. En nu ziet men het zo prozaïsch gewoon, dat men er uiterlijk de heilige niet in ziet. Maar dat is juist de ware heiligheid"

Om Theresia te onderscheiden van Theresia van Avila wordt zij ook wel "kleine Theresia" genoemd.

Aan de rand van de stad Lisieux is ter ere van Theresia een enorme basiliek gebouwd, die door vele pelgrims en toeristen wordt bezocht.

Een van de typische devotiebeelden die na 1925 van Theresia zijn gemaakt.

De basiliek van de heilige Theresia in Lisieux

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Thérèse de Lisieux van Wikimedia Commons.