Theocratie

Een theocratie is een staatsvorm waarin de godheid als onmiddellijke gezagsdrager wordt beschouwd. Het woord komt van de Griekse woorden θεος (theos), “god” en κρατειν (kratein), “regeren” en betekent dus letterlijk “regeren door God”. Vaak werd de koning als zoon van God beschouwd (Egypte, Japan en China).

De term theocratie wordt soms verward met andere staatsvormen zoals het pontificaat, een islamitische republiek of een cesaropapie. Deze laatste is een staatsvorm waarbij de wereldlijke/tijdelijke leider ook de geestelijke leider is en de wereldlijke macht ingrijpt in de geestelijke rechten van de Kerk.

Ook een land waar geestelijken, met een beroep op een goddelijke boodschap, het bestuur domineren wordt vaak een theocratie genoemd. Een veelgebruikt voorbeeld is Genève onder Calvijn. Deze uitleg van het begrip theocratie is minder juist (het doet immers geen recht aan de Griekse herkomst van het woord) maar deze betekenis komt wel veel voor in dagbladen en boeken.

Voorbeelden van een theocratie:

• Egypte (ten tijde van de latere farao's)
• Oud-Perzische Rijk van de Achaemeniden
• Israël, voor de instelling van het koningschap
• China (ongeveer vanaf de Yuan-dynastie)

Voorbeelden van een cesaropapie:

• Het Byzantijnse Keizerrijk, vooral onder Justinianus I (527-565)
• Verenigd Koninkrijk (theoretisch; de koningen van Engeland zijn ook hoofd van de Anglicaanse Kerk)

Staatsvorm en bestuursvorm zijn niet gelijk. Een land kan formeel een republiek zijn zoals Iran, de bestuursvorm van dat land kan als een Theocratie worden beschreven omdat een raad van geestelijken veel macht bezit.

{{{afb_links}}}	Staatsvorm	{{{afb_rechts}}}	{{{afb_groot}}}
absolutisme · aristocratie · cesaropapie · constitutionele monarchie · democratie · diarchie · dictatuur · federatie · Islamitische republiek · monarchie · oligarchie · parlementaire democratie · plutocratie · pontificaat · republiek · staat · theocratie · vorstendom