Slokdarm

De slokdarm of oesofagus is een onderdeel van het menselijk spijsverteringsstelsel. Ook alle zoogdieren en veel andere dieren hebben een slokdarm. De slokdarm is dat gedeelte van het maagdarmkanaal tussen de mond of bek en de maag.

De slokdarm is ongeveer 25 centimeter lang, heeft een gemiddelde diameter van 2 centimeter en begint aan de bovenkant in de pharynx of keelholte om te eindigen aan de andere kant bij de maag. Er zijn twee belangrijke vernauwingen in de slokdarm. De eerste, de bovenste slokdarmsluitspier, ligt op 15 centimeter van de tandenrij. De tweede ligt net boven de overgang van de slokdarm in de maag, op het niveau van het middenrif en wordt de onderste slokdarmsluitspier genoemd. De belangrijkste functie van de onderste slokdarmsluitspier is het afsluiten van de onderkant van de slokdarm, zodat het terugstromen van maaginhoud naar de slokdarm (reflux) voorkomen wordt.

De slokdarm zelf is bekleed met meerlagig niet-verhoornend plaveiselepitheel. De overgang van slokdarm naar de maag wordt gemarkeerd door een verschil in type epitheelcel en wordt de oesophagogastric junction of Z-line genoemd.

Twee spierlagen zorgen voor de peristaltiek van de slokdarm: een buitenste laag (circulair lopend) en een binnenste laag (van boven naar beneden lopend). In het bovenste eenderde deel van de slokdarm bestaan deze buitenste spieren uit skeletspieren en in het onderste deel uit gladde spiercellen.

{{{afb_links}}}	Maag-darmstelsel	{{{afb_rechts}}}
Mond - Pharynx - Slokdarm - Maag - Alvleesklier - Galblaas - Lever - Dunne darm - Dikke darm - Endeldarm - Anus