Prehistorie

Drieperiodensysteem
Holo- ceen	Historische Tijd
	La Tène-periode		Proto- historie
	Hallstatt-periode
	IJzertijd
	Laat
	Midden
	Vroeg
	Bronstijd
	Neoli- thicum	Kopertijd
		Laat	Pre- historie
		Midden
		Vroeg
	Mesoli- thicum of Epipaleo- lithicum	Laat
		Midden
		Vroeg
Pleis- toceen	Paleo- lithicum	Laat
		Midden
		Vroeg
	Steentijd

De naam prehistorie ('voor-geschiedenis') wordt gebruikt voor een periode uit het verleden waarover geen schriftelijke bronnen uit die tijd beschikbaar zijn. Een cultuur die wel het schrift kende wordt toch prehistorisch genoemd als het gebruikte schrift (nog) niet ontcijferd is of alle bronnen uit die periode verloren zijn gegaan. Omdat het schrift niet overal tegelijk is ontstaan, eindigt de prehistorie niet overal tegelijkertijd.

Zo eindigt de prehistorie voor bv. 'De Nederlanden' omstreeks 57 v. Chr. wanneer Gaius Julius Caesar zijn Commentarii de bello Gallico schrijft. In streken als Egypte en Soemerië bestond het schrift toen al 3000 jaar.

Deze definitie van prehistorie staat echter ter discussie. Sommigen zouden het eerder willen definiëren als "het tijdperk waarover we geen verhalende maar enkel archeologische bronnen hebben" (met verhalende bronnen worden zowel mondelinge als schriftelijke bronnen bedoeld).

[bewerk] Nadere indeling

Prehistorische culturen worden doorgaans gekarakteriseerd op basis van de materialen waarvan ze gebruiksvoorwerpen maakten, een indeling in drie perioden (zie afbeelding) die teruggaat op de Deen Christian Jürgensen Thomsen. Men onderscheidt dan de steentijd (die zelf weer verder in drieën verdeeld wordt), de bronstijd en de ijzertijd.