Maimonides
Maimonides, ook bekend als de Rambam, (Hebreeuws: Rabbi Moshe ben Maimon; Arabisch: Moesa ibn Maimon) (Córdoba (Spanje), 1135 – Fostat (Caïro), 13 december 1204) was een joodse rabbijn, geleerde, filosoof en arts. Zijn naam wordt in de rabbijnse literatuur afgekort tot Rambam (van Rabbi Moshe ben Maimon). Hij wordt beschouwd als de belangrijkste rabbijn uit het post-Talmoedisch jodendom.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Gedurende zijn leven verhuisde Maimonides enkele malen; zijn familie verliet Spanje na de invasie door de Almohaden en vestigde zich in Fez, Marokko, waar hij zich behalve aan joods-religieuze studie ook verdiepte in de wetenschappen. Op latere leeftijd vestigde Maimonides zich in Egypte, waar hij als rabbijn fungeerde. Na de dood van zijn broer David besloot hij om arts te worden omdat hij zijn brood niet wilde verdienen door middel van de Thora. Uiteindelijk werd hij de lijfarts van Saladin (Salah ad-Din), de toenmalig heerser van Egypte. Jarenlang was hij zowel lijfarts van Saladin als opperrabbijn van Caïro. Hij overleed in Fostat en is begraven in Tiberias.
[bewerk] Werken
Zijn belangrijkste werken op het gebied van jodendom zijn:
- Commentaar op de Mishna (Arabisch, vertaald in Hebreeuws door Yosef Qaafah)
- Mishneh Torah (ook: Jad HaChazaka) een compendium van de joodse wet (Hebreeuws)
- De Gids voor Verwarden (Moreh Nevuchim), filosofisch werk over het jodendom versus de filosofie van Aristoteles
- Responsa en brieven, waaronder de Brief voor Jemen aan de onderdrukte Joodse minderheid in dat land
Medische werken (alle in het Arabisch):
- Een werk over astma
- Een verzameling medische aforismen (bekend onder de Hebreeuwse naam Pirkei Moshe)
- Diverse andere
