Leylijn
Een leylijn is een rechte lijn die kan worden getrokken door meerdere punten van geografisch belang, zoals prehistorische sites, archeologische vindplaatsen en oude kerken.
Op 30 juni 1921 merkte de Britse amateur-archeoloog Alfred Watkins in Herefordshire op, dat bepaalde paden daar rechte verbindingen door het landschap leken te vormen. Toen hij dit naging op een kaart, zag hij dat verscheidene belangrijke plaatsen op één lijn lagen. Hij kreeg het plotselinge inzicht dat er overal lijnen door het landschap konden lopen die allerlei punten van belang verbonden: menhirs, steenkringen, dolmens, hunebedden, grafheuvels, heilige bomen, kerken, kloosters en andere bouwwerken (meestal Heiligdommen). Bij zijn onderzoek naar deze lijnen kwam hij veel plaatsen tegen met het begrip "Leah" erin, wat volgens hem bescherming of luwte betekende.
Door de meeste wetenschappers wordt weinig aandacht geschonken aan leylijnen omdat nimmer wetenschappelijk is aangetoond dat leylijnen enige betekenis hebben, en omdat zulke lijnen waarschijnlijk bij elke willekeurige groep punten aan te wijzen zijn. Er zijn verschillende publicaties die dat inderdaad uitwijzen, zie de links onderaan dit artikel.
[bewerk] Antropologisch
Omdat zijn eerste waarneming voetpaden betrof, nam Watkins zelf oorspronkelijk aan dat ze zo recht mogelijke handelsroutes uit de Britse prehistorie waren. Watkins publiceerde zijn ideeën in twee boeken, Early British Trackways en The Old Straight Track, die bij archeologen sceptisch werden ontvangen. Over het algemeen wordt nu aangenomen dat zijn verklaring weerlegd wordt door het feit dat in heuvellandschappen een rechte lijn zelden de beste reisroute is.
Een andere theorie is dat de oorspronkelijke bewoners van Groot-Brittannië met de leylijnen complexe, astronomische gegevens hebben vastgelegd. Ook deze theorie is niet echt bewijsbaar. Een soortgelijke stelling geldt ook voor Stonehenge, en lijkt in dat geval wel aannemelijk te maken.
Ook wordt wel beweerd dat leylijnen verband houden met ruimtevaart, door andere volkeren dan de prehistorische mens. Interessant in dit verband zijn de Nazca-lijnen in Peru, die inderdaad door de mens gemaakte lijnen zijn en die van hoog boven de aarde waarneembaar moeten zijn.
[bewerk] Geologisch
Verschillende theorieën verklaren de leylijnen uit eigenschappen van de aarde, waarbij de mens bewust of onbewust bouwt op leylijnen, of bij voorkeur op knooppunten van leylijnen. Van leylijnen wordt dan beweerd dat het magnetische banen zijn, energiebanen, of mystieke banen.
Door personen die geloven in leylijnen wordt hierbij veelal aangenomen dat er naast de banen die 'zichtbaar' zijn door de aanwezigheid van een leylijn nog meer banen zijn. Dat op die banen geen leylijnen ontstaan zijn zou dan komen doordat die minder krachtig zijn. Aanhangers van dergelijke theorieên die er van overtuigd zijn dat hun verklaring de enige juiste is, maken soms geen onderscheid meer tussen het fenomeen en de verklaring, en duiden dan ook die banen aan als "leylijnen".
De ons bekende meetinstrumenten kunnen deze banen niet vastleggen of aantonen. Gelovers in leylijnen menen dat het bestaan met de wichelroede valt aan te tonen, hoewel er geen weetenschappelijk bewijs bestaat dat de wichelroede een meetinstrument is en iets aantoont.
Ook Jörg Purner, die in 1982 een publicatie uitgebracht waarin hij gepoogd heeft op wetenschappelijk verantwoorde wijze het bestaan van leylijnen aan te tonen, heeft het bestaan van leylijnen niet weten te bevestigen.
[bewerk] Externe links
- http://www.leylijnen.com
- http://www.skepdic.com/leylines.html (Engelstalig)
- Ley Lines and Coincidence
- Alignments of random points
- leylijnen (Engelstalig)
