Lenticel
De werking van een lenticel is vergelijkbaar met een huidmondje. Een lenticel, bast of kurkporie, ontstaat meestal op de plaats van een huidmondje. Het kurkcambium rondom een huidmondje gaat zich sneller delen en vormt zowel naar binnen als naar buiten toe parenchymcellen. De buitenste parenchymcellen krijgen een ronde vorm, waardoor intercellulaire ruimten ontstaan, die in verbinding met de lucht staan. Ook komen de cellen een stukje buiten het omliggende weefsel te liggen, wat een wrattig of blaarachtig uiterlijk geeft. De cellen kunnen suberine, een wasachtige stof, bevatten zoals bij magnolia en katoen of niet zoals bij eik en es.
Via de lenticellen kan uitwisseling van gassen plaatsvinden tussen de onderliggende levende weefsels en de omringende lucht.
Lenticellen komen voor op o.a een tak, stengel, knol bijv. aardappel of vrucht van bijv. appel, peer, avocado. Lenticellen kunnen een invalspoort voor schimmels zijn. Ook gebruiken wantsen een lenticel om eitjes in de bast te leggen.
Lenticellen kunnen in de lengte-, in de dwarsrichting of verspreidt liggen. Bij o.a. berk en kers liggen de cellen in de dwarsrichting en kunnen bij het ouder worden wel tot 1 cm lang uitgroeien. Bij o.a. vlier liggen ze in de lengterichting. Bij appel komen ze verspreidt over de schil voor.
