Heinrich Hertz

Heinrich Rudolf Hertz (Hamburg, 22 februari 1857 – Bonn, 1 januari 1894) was een Duits natuurkundige.

Hertz werd in een tot het christendom bekeerde Joodse familie geboren. Zijn vader was advocaat en zijn moeder dochter van een arts.

Op school blonk hij uit in zowel de exacte vakken als in talen (zo leerde hij onder andere Arabisch en Sanskriet). Hij studeerde techniek in Dresden, Berlijn en München. Hertz was een leerling van Gustav Kirchhoff en Hermann von Helmholtz waarbij hij promoveerde in 1880. In 1883 kreeg hij een baan als lector in de theoretische natuurkunde aan de universiteit van Kiel, en in 1889 werd hij hoogleraar te Bonn.

Door zijn studie van elektromagnetische golven toonde Hertz aan dat hun gedrag overeenkomt met dat van lichtgolven en warmtestraling. Met zijn ontdekkingen bevestigde hij tevens het werk van de Schotse natuurkundige James Maxwell aangaande elektromagnetische golven.

Naar hem is de hertz, de eenheid van frequentie genoemd. Hij staat tevens te boek als de experimenteel grondlegger van de radiotelegrafie.