Cantabrië

Cantabrië (Spaans: Cantabria) is een autonome regio en provincie in het noorden van Spanje. De regio ligt ten oosten van Asturië en ten westen van de Baskische provincie Biskaje (Vizcaya). De hoofdstad van Cantabrië is Santander.

Asturië is zowel een autonome regio als provincie, en is dus in tegenstelling tot bijvoorbeeld Andalusië niet onderverdeeld in verschillende provincies. Hetzelfde geldt voor Cantabrië, La Rioja, Navarra, de Regio van Murcia en de Comunidad de Madrid.

De oppervlakte van de regio beslaat 5300 km². De provincie telde 554.784 inwoners in 2004 verdeeld over 102 gemeenten. Er waren in 2004 33 gemeenten met minder dan 1000 inwoners, en 59 gemeenten met een inwoneraantal tussen 1000 en 10.000 inwoners. Slechts 1 gemeente telde meer dan 10.000 inwoners.

Vanwege relatief veel regenval is de regio zeer groen. Het kent veel grasland waarop veeteelt bedreven wordt. In de regio worden hierom diverse melkproducten geproduceerd, zoals kaas en boter.

De regio heeft gebergten, waarbij een punt, het Pico de tres Mares (piek van de drie zeeën) bijzonder is, omdat drie rivieren hier gevoed worden: de Duero, de Nansa en de Ebro, die in drie verschillende zeeën uitlopen, en wel respectievelijk de Atlantische Oceaan, de Golf van Biskaje en de Middellandse Zee.

[bewerk] Beknopte geschiedenis van Cantabrië

Opgravingen tonen aan, dat er al in de prehistorie mensen in Cantabrië leefden. De grotbeschilderingen van Altamira zijn wereldberoemd. Tot in de Romeinse tijd woonden er Cantabri, naar wie het gebied vernoemd is. Sindsdien werd Cantabrië overheerst door de Romeinen en de Visigothen. Enige tijd is het onderdeel geweest van Kastilië en Leon. Vanaf 1978 werden voorbereidingen getroffen voor de autonomie van de regio, die op 11 januari 1982 een feit werd.