Arthedain

Arthedain (Sindarijns voor Koninkrijk van de Edain) is een fictief koninkrijk uit In de ban van de ring van J.R.R. Tolkien.

Het koninkrijk ontstond nadat in het jaar 861 van de Derde Era, de koning van Arnor, Eärendur, was overleden. Een korte burgeroorlog tussen zijn drie zonen brak uit.

De enige zoon die bij naam genoemd werd was de oudste zoon, Amlaith. Hoewel hij de rechtmatige koning van Arnor was, was hij niet sterk genoeg om de burgeroorlog te winnen. Daarop stichtte hij het koninkrijk Arthedain. De andere twee zonen stichtten de koninkrijken Cardolan en Rhudaur. In Arthedain waren de Dúnedain, afstammelingen van de Mensen van Númenor het talrijkst. De erfgenamen van Isildur wisten in Arthedain een stevige machtsbasis te vormen. Amlaith verplaatste de hoofdstad van Arthedain van Annúminas naar Fornost. Hoewel er nooit sprake was van een openlijke oorlog tussen de drie koninkrijken, was er wel een grensgeschil over de Weerheuvels, het strategische fort Amon Sûl en de palantír die daar gehuisvest was. Arthedain omvatte heel Eriador tot aan de Weerheuvels. De zuidgrens met Cardolan liep langs de Baranduin en de grote West-Oostweg van Breeg naar Rivendel.

Tijdens de heerschappij van Amlaiths zoon Beleg was later, volgens de Istari, Sauron teruggekeerd naar Midden-aarde. Toen Mallor, kleinzoon van Amlaith, koning was, kwamen de Istari aan in het noordwesten van Midden-aarde, niet ver van Arthedain. Ook betraden de Hobbits voor het eerst Arthedain en nam Sauron zijn intrek in Dol Guldur. Honderd jaar lang heerste er vrede in Arthedain. In het jaar 1300 van de Derde Era kwam de leider van Ringgeesten, naar Eriador, stichtte het koninkrijk Angmar en werd bekend als de Tovenaar-koning van Angmar. Rhudaur, waar de Dúnedain nooit talrijk waren geweest, viel onder de invloed van Angmar. Als reactie op deze bedreiging vormde Arthedain en bondgenootschap met Cardolan. Van regelrechte oorlog was nog geen sprake.

Oorlog brak pas uit onder de heerschappij van koning Argeleb I. Argeleb zag dat de Dúnedain van Cardolan en Rhudaur snel in aantal afnamen. Daarom verklaarde hij dat zijn koninkrijk een voortzetting was van het oude Arnor. De Tovenaar-koning van Angmar zag dit als een bedreiging van zijn macht en in het jaar 1356 van de Derde Era viel Angmar Arthedain aan. Argeleb kwam om in de strijd. Zijn zoon Arveleg I wist met de hulp van Lindon een defensieve lijn te behouden langs de Weerheuvels. In het jaar 1409 van de Derde Era braken Angmar en Rhudaur echter door de linies heen en Arveleg liet het leven. Zijn zoon Araphor moest volgens de annalen een belegering van Fornost door Angmar doorstaan. Zijn zoon Argeleb II werd bekend omdat hij de landen ten westen van de Baranduin waar veel Hobbits woonden, zelfbestuur gaf in het jaar 1601 van de Derde Era. De streek werd bekend als De Gouw. In het jaar 1636 van de Derde Era werd Arthedain zwaar getroffen door de Grote Pestepidemie. Koning Araval wist een grote overwinning op de Tovenaar-koning te boeken en deed een poging om Cardolan weer te bevolken met zijn eigen mensen. Deze successen waren echter van korte duur. Zijn zoon Araphant probeerde de betrekkingen met Gondor aan te halen. Hij huwelijkte zijn zoon Arvedui uit aan Fíriel, de dochter van koning Ondoher van Gondor. Ondoher en zijn beide zonen kwamen in het jaar 1944 om in de strijd tegen de Oosterlingen. Arvedui claimde de troon van Gondor op basis van zijn huwelijk met Fíriel en omdat hij meende als erfgenaam van Isildur recht te hebben op de troon. De Stadhouder van Gondor, Pelendur, die bemiddelde over de troonopvolging dacht hier anders over en verhief de generaal die de Oosterlingen had verslagen, Eärnil, tot koning. Arvedui, inmiddels zelf koning, kwam in grote problemen toen in het jaar 1974 van de Derde Era Angmar Arthedain onder de voet liep. Arvedui vroeg Gondor om hulp, maar deze kwam pas een jaar later. Toen was Arthedain al onder de voet gelopen. Arvedui vluchtte naar de IJszee van Forochel. Círdan, de heerser van Lindon, stuurde een schip om hem te redden, maar Arvedui verdronk toen dat schip verging. De versterkingen van Gondor vernietigden uiteindelijk Angmar in de Slag bij Fornost. Arvedui's zoon Aranarth had de strijd overleefd, maar besloot het koninkrijk geen nieuw leven in te blazen omdat de Dúnedain zwaar uitgedund waren. Aranarth verzamelde zijn verspreide volk en werd het eerste Stamhoofd van de Dúnedain.