Antiracismewet
Met de term Antiracismewet, wordt de Belgische wet van 30 juli 1981 tot bestraffing van bepaalde door racisme of xenofobie ingegeven daden bedoeld.
Inhoud |
[bewerk] Inhoud
De Antiracismewet hanteert volgende definitie van 'racisme': elke vorm van onderscheid, uitsluiting, beperking of voorkeur, die tot doel heeft of ten gevolge heeft of kan hebben dat de erkenning, het genot of de uitoefening op voet van gelijkheid van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden op politiek, economisch, sociaal of cultureel terrein of op andere terreinen van het maatschappelijk leven, wordt teniet gedaan, aangetast of beperkt.
Strafbaar worden gesteld;
- Aanzetten tot of publiciteit geven aan zijn voornemen tot discriminatie, haat of geweld jegens een persoon, een groep, een gemeenschap of de leden ervan wegens een zogenaamd ras, huidskleur, afkomst of nationale of etnische afstamming
- Bedrijven van discriminatie jegens persoon of groep bij het leveren of bij het aanbieden van een levering van een dienst, van een goed of van het genot ervan.
- Bedrijven van discriminatie jegens persoon of groep bij de arbeidsbemiddeling, de beroepsopleiding, het aanbieden van banen, de aanwerving, de uitvoering van de arbeidsovereenkomst of het ontslag van werknemers.
- Behoren tot een groep of tot een vereniging die kennelijk en herhaaldelijk discriminatie of segregatie bedrijft of verkondigt, dan wel aan zodanige groep of vereniging zijn medewerking verlenen.
Deze daden leiden tot een gevangenisstraf van een maand tot een jaar of/en een geldboete van vijftig frank tot duizend frank.
Tevens is een specifieke bepaling betreffende ambtenaren en 'openbare officieren' (lees: politieagenten) opgenomen wat discriminatie tijdens de uitoefening van hun ambt betreft. Deze wordt bestraft met een gevangenisstraf van twee maanden tot twee jaar.
Om de wet praktisch toepasselijk te maken, niet alleen op door racisme ingegeven handelingen, maar ook op loutere meningsuitingen, moest ook de Belgische Grondwet aangepast worden: zie het artikel over vrijheid van meningsuiting.
[bewerk] Wijzigingen
10 jaar na de inwerkingtreding van de Antiracismewet bleek dat in 95,5% van de gevallen waarin een beslissing werd genomen, het om een seponering ging (1279 van de 1340 gevallen). Slechts in 1,6% van de gevallen kwam het tot een veroordeling. Dit leidde tot kritiek op de bruikbaarheid van de Antiracismewet. Als reactie werd in 1994 middels de wet van 12 april een omschrijving van de term 'discriminatie' toegevoegd (voorheen werden enkel de discriminatiegronden opgesomd).
De wet van 20 januari 2003 (tot versterking van de wetgeving tegen het racisme) bracht verschillende wijzigingen aan:
- De definitie van het begrip racisme werd uitgebreid met:
Elke handelwijze die er in bestaat om het even wie opdracht te geven tot discriminatie jegens een persoon, een groep, een gemeenschap of de leden ervan, wordt beschouwd als een discriminatie in de zin van deze wet
- de term 'ras' werd vervangen door 'zogenaamd ras'
- de term 'nationaliteit' werd vervangen door 'nationale of etnische afstamming'
In 2003 werd met de Wet van 25 februari 2003 (ter bestrijding van discriminatie en tot wijziging van de wet van 15 februari 1993 tot oprichting van een Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding) een Antidiscriminatiewet uitgevaardigd die de termen 'directe discriminatie' en 'indirecte discriminatie' definieerde.
Deze wet wijzigde de Antiracismewet in die zin dat bepaalde misdaden en wanbedrijven strenger bestraft dienen te worden als de drijfveer racisme is. Het betreft;
- aanranding van de eerbaarheid en verkrachting
- doodslag
- opzettelijk doden, niet doodslag genoemd
- opzettelijk toebrengen van lichamelijk letsel
- schuldig verzuim
- vrijheidsberoving en huisvredebreuk door bijzondere personen
- belaging
- laster
- eerroof (vb. beledigingen)
- brandstichting
- beschadiging van roerende eigendommen
[bewerk] Bekende veroordelingen
[bewerk] Wim Elbers
De politiecommissaris Wim Elbers werd in 1994 verkozen tot gemeenteraadslid voor het toenmalige Vlaams Blok. In 1999 diende hij zich in de rechtbank te verantwoorden voor het verspreiden van racistische e-mails via nieuwsgroepen op het internet. Hij werd veroordeeld tot het betalen van een boete van 2500 euro en zes maanden voorwaardelijk.
In zijn ogen betrof het een "politiek proces".
Na zijn veroordeling vestigde hij zich in Thailand, en ging in verlof voorafgaand aan pensionering.
[bewerk] Vlaams Blok
De meest bekende veroordeling op basis van de Antiracismewet, betrof de veroordeling op 21 april 2004 van drie aan het Vlaams Blok gelinkte verenigingen zonder winstoogmerk (VZW's) door het hof van beroep te Gent. Het betrof de Nationalistische Omroep Stichting, het Nationalistisch Vormingsinstituut en de Vlaamse Concentratie.
Elk der vzw's werd veroordeeld tot het betalen van een geldboete van 12.394,67 euro, het betalen van 55 euro aan het Fonds tot hulp aan de slachtoffers van opzettelijke gewelddaden, en het betalen van 2500 en 5000 € aan de twee burgerlijke partijen (respectievelijk het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding & de Liga voor Mensenrechten).
Dit vonnis werd op 9 november 2004 door het Hof van Cassatie bevestigd.
