Al-Chwarizmi
Mohammed ibn Moesa al-Chwarizmi (Arabisch: محمد بن موسى الخوارزمي; diverse spellingsvarianten) was een van de beroemdste wetenschappers op de gebieden van wiskunde, geografie en astrologie. Hij is geboren tussen 780 en 800 en gestorven tussen 840 en 845. Al-Chwarizmi was een Pers en studeerde in het Huis der Wijsheid in Bagdad.
Hij is geboren in de stad Chwarizm (tegenwoordig Chiva) in de streek Khorasan van Perzië (tegenwoordig in Oezbekistan). De naam al-Chwarizmi betekent afkomstig uit Chwarizm. Zijn familie verhuisde kort daarna naar een dorpje nabij Bagdad, waar hij in de periode 813 tot 833 het grootste gedeelte van zijn werk voltooide. Het is onduidelijk welke taal hij sprak – Perzisch is een mogelijkheid, maar waarschijnlijker is het Chwarezmiaans, een inmiddels in onbruik geraakt dialect van het Perzisch. Al-Chwarizmi schreef al zijn werken in het Arabisch, de taal van de wetenschap in de islamitische wereld.
Het concept van een algoritme in de wiskunde is zijn idee. Om deze reden wordt hij wel de "grootvader van de informatica genoemd". De woorden "algoritme" en "algorisme" zijn van zijn naam afgeleid, waaruit zijn belang als wetenschapper blijkt.
Verder leverde hij grote bijdragen aan gebieden als algebra, trigonometrie, astronomie en astrologie, geografie en cartografie. Zijn systematische en logische aanpak van het oplossen van lineaire en kwadratische vergelijkingen gaven gestalte aan de algebra, een vakgebied dat zijn naam ontleent aan al-Chwarizmi's beroemde boek over het vakgebied: Hisab al-jabr wa al-muqabala (Arabisch: حساب الجبر و المقابلة) – "de theorie van transformatie en herstel", refererend aan de manieren waarop deeltermen in algrabraïsche termen gemanipuleerd kunnen worden.
Hoewel het leeuwendeel van zijn werk op eigen onderzoek gestoeld is, deed hij ook veel aan de samenvoeging van kennis uit Griekse, Indische, Egyptische en andere bronnen. Hij nam het Indische symbool "0" over en introduceerde het gebruik van Arabische cijfers (afkomstig uit India) in de wiskunde.
Al-Chwarizmi systematiseerde en corrigeerde het werk van Ptolemeus op het gebied van geografie en astronomie en astrologie met zijn eigen bevindingen. Hij gaf leiding aan een groep van 70 cartografen om een kaart van de toen bekende wereld te maken. Met de vertaling in het Latijn en introductie in Europa drukte zijn werk een onuitwisbaar stempel op de ontwikkeling van de westerse wetenschap. Zijn boek introduceerde de algebra in Europa en was tot aan de 16e eeuw de standaardtekst aan Europese universiteiten. Hij schreef ook over mechanische uitvindingen als de klok, het astrolabium en de zonnewijzer. Tot zijn andere bijdragen behoren trigonometrische tabellen, verbeteringen in de meetkundige representatie van kegelsneden en aspecten van de twee-fouten calculus.
