Nytjastefna
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Nytjastefna leikslokasiðfræðikenning, sem á rætur að rekja aftur til Davids Hume (1711-1776) og Jeremys Bentham (1748-1832) en frægasti málsvari hennar var John Stuart Mill (1806-1873) sem setti kenninguna fram í riti sínu Nytjastefnan árið 1861.
Líkt og aðrar leikslokasiðfræðikenningar heldur nytjastefnan því fram að afleiðingar athafnar ákvarði siðferðilegt réttmæti hennar. Meginmunurinn á nytjastefnunni og annarri leikslokasiðfræði er sá að nytjastefnan heldur því fram að bestu afleiðingarnar séu fólgnar í því að hámarka hamingju sem flestra. Þetta er nefnt „hámarkshamingjulögmálið“. Nytjastefnan er ef til vill útbreiddasta og vinsælasta leikslokasiðfræðikenningin.
[breyta] Tengt efni
- Dygðasiðfræði
- Leikslokasiðfræði
- John Stuart Mill
- Skyldusiðfræði
