Ratingen
El Vikipedio
| blazono (stilisiert) | mapo |
|---|---|
| Dosiero:Wappen Ratingen stiligite.jpg |  |
| bazaj faktoj | |
| federacia lando: | Nordrejn-Vestfalio |
| regdistrikto: | Düsseldorf |
| subdistrikto: | Mettmann |
| geografia situo: | Ŝablono:51° 18' N, 6° 51' O |
| alteco: | 35–180 m super NN |
| areo: | 88,72 km² |
| loĝantoj: | 92.897 (2005) |
| loĝodenso: | 1.047 loĝantoj po k
m² |
| laborlokodenso: | 380[1] |
| poŝtkodoj: | 40878–40885 |
| kodo: | 02102 |
| aŭtokodo: | ME |
| komunumkodo: | 05 1 58 028 |
| urba subdivido: | 6 komunumdistriktoj kun 10 urbopartoj |
| adreso de la urbadministrado: |
Minoritenstraße 2-6 40878 Ratingen |
| retpaĝo: | www.ratingen.de |
| retadreso: | stadt@ratingen.de |
| Politik | |
| urbestro: (ekde 2004) |
Harald Birkenkamp (Bürger-Union Ratingen) |
| ŝuldoj: (Haushaltsplan 2005) |
128 Mio. € (1.394 € po loĝanto) |
La urbo Ratingen situas en la federacia lando Nordrejn-Vestfalio kaj estas granda ensubdistrika urbo de la subdistrikto Mettmann en la regdistrikto Duseldorfo.
Enhavo |
[redaktu] Geografio
[redaktu] Geografia situo
Ratingen situas je la nordokcidenta antaŭlando de la Berga Lando sur unu el la Rejn-terasoj je alteco de inter 55 und 180 m super NN; la urbokerno situas je la m super NN.
Ratingen limitas okcidente je la landa ĉefurbo Duseldorfo kaj norde je la urboj Duisburg, Mülheim ĉe Ruhr kaj Essen.
Norde de la centro de Ratingen trafluas la rivereto Anger kaj sude la rivereto Schwarzbach.
[redaktu] Urba subdivido
Ratingen estas la plej loĝantoriĉa urbo de la subdistrikto Mettmann. Ekzistas 6 komunumdistriktoj. />
| distrikto | urboparto | loĝantoj 12/2005 (laŭ Melderegister) |
|---|---|---|
| Ratingen mezo | centro |
23.568
|
| oriento |
8.400
|
|
| okcidento | okcidento |
18.024
|
| Tiefenbroich | Tiefenbroich |
6.674
|
| Lintorf/Breitscheid | Lintorf |
15.305
|
| Breitscheid |
5.281
|
|
| Hösel/Eggerscheidt | Hösel |
8.515
|
| Eggerscheidt |
1.021
|
|
| Homberg/Schwarzbach | Homberg |
5.619
|
| Schwarzbach |
490
|
[redaktu] Prahistorio kaj antikva epoko
La ekloĝatigo de la urboteritorio jam ne ekzakte determineblas.Trovaĵoj de ĉ. 150.000 jarojn, aĝaj pugnokajnoj kaj aliaj homfaritaj aĵoj proksime de la hodiaŭa Silbersee [arĝentolago] dokumentas, ke tie loĝis homoj jam komence de la lasta glaciepoko. Tamen ne klaras, ĉu tiuj homoj jam daŭre loĝis tie.
Trovoj de tomboj en la centro de Ratingen supozigas, ke ĉ. 500 a.K. jam ekzistis firma setlejo. La situo de tiu tereno sur ebena altaĵo estis favora por la tiamaj bezonoj, krome ĝi situis je kruciĝo de la Mauspfad [muspado], antikva komerca vojo inter Kolonjo kaj la malsupra rejnlando, kaj la Heiligenweg [sanktula vojo], konekto inter Rejno kaj la Berga Lando.
[redaktu] Mezepoko
Ĉ. 500 p.K. wurde Ratingen estiĝis batalkampo inter Saksoj kaj Frankonoj.
La setlejon unue mencias la dokumentkopiaro de Werden, kie Ratingen estas nomata kiel „Hratuga“.
Ekde la mezepoko la teritorio de Ratingen apartenis al la grafoj, poste la dukoj de Berg. Por tiuj la setlejo, komence protektata per lignopalisaro, havis gravan signifon en la batalo kontraŭ la arkiepiskopo de Kolonjo. Supozeble pro tio grafo Adolfo la 5a de Berg la 11an de decembro 1276 koncesiis al Ratingen la urboprivilegiojn. Responde al la privilegiojn kiel ekz. la dogana kaj imposta privilegioj kaj monopoloj pri la grenmuelado kaj la produktado de malto por la bierfarado, la urbo konstruis la grandegan urbomuron kun siaj defendoturoj kaj ĝis 8 m larĝajn akvofosaxjoj.
dum la plua trapaso de la historio Ratingen travivis kiel une el kvar ĉeflokoj de Berg ekonomie prosperan tempon. Ratingen havis foirprivilegion, gildoprivilegion, propran monfaradon kaj juĝejon superranga la juĝejojn en Mettmann, Gerresheim kaj Duseldorfo. La 25an de novembro 1377 Karlo la 4a vizitis la urbon, ĉ. 100 jarojn poste Kristiano la 1a de Danio.
La plej gravan superregionan ekonomian signifon verŝajne havis la gildo de la forĝistojkaj ŝlifistoj, kiun la urbolibro mencias jam en 1362. Ili uzis la akvon de Anger kaj Schwarzbach por la produktado de armiloj, ilaroj (antaŭ ĉio tranĉiloj kaj tondiloj) kaj aliaj uzaĵoj, inter ili ankaŭ muzikiloj. Iliaj varoj ankaŭ estis komercataj en la eksterlando, inter alie en Antverpeno, en la Baltiko kaj Skandinavio.
[redaktu] Industriigo kaj novepoko
Ekde la 16a jarcento finiĝis la dumjarcenta ekonomia prosperado de Ratingen: La proksima Duseldorfo iĝis en 1511 rezidejo, poste landa fortikaĵo. La pesto venis sur la urbon, novaj armiloj senefikigis la urbomuron kaj en 1641 dum la Tridekjara Milito ĝi estis komplete detruata. Nur ankoraŭ 100 homoj tiam loĝis en Ratingen, 200 jarojn antaŭe ankoraŭ estis pli ol dekoblo de tio.
Sed ĝuste en tiu intertempe preskaŭ sensignifiĝinta urbeto oni vidas hodiaŭ la komencon de la Kontinenteŭropa industriigo: La entreprenisto Johann Gottfried Brügelmann el Elberfeld konstruis en 1783 ĉe la Anger mekanikan kotono-ŝpinejon, kiu estas la unua fabriko sur la Eŭropa kontinento. Pro ĝia teknikhistoria signifo la eksa tekstilfabriko Cromford hodiaŭ estas plu movigata de la Rejnlanda industrimuzeo kiel tekstilmuzeo.
Kaŭze de la Viena Kongreso Ratingen ekde 1815 apartenis al Prusio, al la regdistrikto Duseldorfo kaj la provinco Jülich-Kleve-Berg (sidejo en Kolonjo), ekde 1822 al la Rejnprovinco kun sidejo en Koblenz.
