Γότθοι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Γότθοι ήταν ένα Γερμανικό φύλο , από τον ανατολικό κλάδο των Γερμανικών φύλων. Κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα εγκαταστήθηκαν στη Σκυθία , τη Δακία και την Παννονία . Τους 3ο και 4ο αι. επέδραμαν στις περιοχές του Βυζαντίου και αργότερα ασπάσθηκαν τον Αρειανισμό. Τον 5ο και 6ο αι. χωρίστηκαν σε Βησιγότθους (δυτικοί Γότθοι) και Οστρογότθους (ανατολικοί Γότθοι). Ίδρυσαν ισχυρά κράτη, διάδοχα του δυτικού Ρωμαϊκού κράτους, στην Ιβηρία και στην Ιταλία.

[Επεξεργασία] Ιστορία

Η μόνη πηγή για την πρώιμη ιστορία των Γότθων προέρχεται από τον Ιορδάνη (δημοσιευμένο το 551), ένα κληρικό επί Ιουστινιανού, ο οποίος έγραψε μια περίληψη της, χαμένης, 12τομης ιστορίας των Γότθων του Κασσιόδωρου γύρω στο 530. Ο Κασσιόδωρος λόγω του ότι ήταν από τους βασικούς υπουργούς του Θεοδώριχου του Μέγα, ήταν σε θέση να πληροφορηθεί για τις παραδόσεις των Γότθων. Μια άλλη πηγή είναι ο Προκόπιος, ο οποίος έγραψε το για τους Γοτθικούς πολέμους (535-552).

Οι Γότθοι κατά πάσα πιθανότητα προέρχονταν από τη Σκανδιναβία. Κατά τον 1ο αι. αποσπάστηκαν από τα άλλα , συγγενικά τους φύλα, και μετανάστευσαν νότια κατά μήκος του Βιστούλα ποταμού όπου εγκαταστάθηκαν στη Σκυθία (περίπου Ουκρανία). Σύμφωνα με την παράδοση , πρωτεύουσα του βασιλείου τους ήταν το Αρχάϊμ, στο Δνείπερο .

Τον 3ο αι. χωρίστηκαν σε Βησιγότθους Tervingi και Οστρογότθους Greuthungi. Οι Βησιγότθοι εξαπέλυσαν το 263 μια από τις πρώτες και μεγαλύτερες "βαρβαρικές" επιδρομές που γνώρισε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τον επόμενο χρόνο υπέστησαν συντριπτική ήττα στη Μάχη της Ναϊσσού και εκδιώχθηκαν πέρα από το Δούναβη έως το 271. Οι Οστρογότθοι τελικά εγκαταστάθηκαν στην εγκαταλελημένη από τους Ρωμαίους, επαρχία της Δακίας.

Κατά τον 4ο αι. οι Γότθοι, και λόγω των εμπορικών σχέσεων που αναπτύχθηκαν με τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, δέχθηκαν επιρροές και ασπάσθηκαν τον Αρειανισμό. Στη δεκαετία του 370, οι Ούνοι άρχισαν να πιέζουν έντονα τους Γότθους, οι οποίοι το 376 ζήτησαν από το Ρωμαίο Αυτοκράτορα Valens να τους επιτρέψει να εγκατασταθούν νότια του Δούναβη. Ο τελευταίος, και τους επέτρεψε αλλά και τους βοήθησε στο πέρασμα του ποταμού. Παρόλ'αυτά, εξαιτίας ενός λιμού που ξέσπασε, έγινε ο Γοτθικός Πόλεμος του 377-382 και ο Valence σκοτώθηκε στη Μάχη της Ανδριανούπολης.

Οι Βησιγότθοι με τον Αλάριχο λεηλάτησαν τη Ρώμη το 410. Ο Ονώριος τους παραχώρησε την Ακουϊτανία, όπου νίκησαν τους Βανδάλους, και μέχρι το 475 είχαν κυριαρχήσει στο μεγαλύτερο τμήμα της Ιβηρικής χερσοννήσου.

Εν το μεταξύ , οι Οστρογότθοι απαλλάχθηκαν από τους Ούνους με τη νίκη τους στη μάχη του Nedao το 454. Με προτροπή του αυτοκράτορα Zeno, ο Θεοδώριχος ο Μέγας από το 488 κατέλαβε σταδιακά ολόκληρη την Ιταλία. Στη συνέχεια οι Γότθοι επανενώθηκαν υπό το ίδιο στέμα για σύντομο χρονικό διάστημα, αφού μετά το θάνατο του Αλάριχου Β', το θρόνο κατέλαβε ο Θεοδώριχος.

Το Οστριγοτθικό βασίλειο άντεξε μέχρι το 553 υπό τον Teia , όταν το Βυζάντιο ανέκτησε προσωρινά την Ιταλία , την οποία έχασε με τη σειρά του από τους Λομβαρδούς . Το Βησιγοτθικό βασίλειο άντεξε περισσότερο, έως το 711, όταν παραχώρησαν έδαφος στην εισβολή των Αράβων στην Ανδαλουσία.