رنگ‌آمیزی گرم
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
رنگ‌آمیزی گرم یکی از مهمترین ومتداولترین روش‌های رنگ آمیزی در باکتری‌شناسی است که اولین بار توسط کریستین گرم ابداع شد. دراین رنگ آمیزی باکتریها بر مبنای رنگ باکتری پس ازرنگ آمیزی به دودسته گرم مثبت و گرم منفی تقسیم می‌شوند. رنگ باکتری پس ازرنگ آمیزی به توانایی حفظ رنگ اول وبه عبارتی به ساختمان دیواره سلولی باکتری بستگی دارد. دررنگ آمیزی گرم باکتریهای گرم مثبت پس ازرنگ آمیزی به رنگ بنفش وباکتری‌های گرم منفی به رنگ قرمز مشاهده می‌شود.
گرچه هر دو گروه یعنی باکتریهای گرم مثبت و منفی دارای دیواره می‌باشند ولی فرق بین این دو گروه مربوط به خواصی است که در ساختمان دیواره سلولی آنها وجود دارد. اساس ساختمان در دیواره سلولی باکتریهای گرم مثبت یک لایه ضخیمی‌است از پپتیدوگلیکان[1]*، ولی در باکتریهای گرم منفی ضخامت آن به حداقل می‌رسد.
[ویرایش] روش رنگ‌آمیزی گرم
نخست رنگ کریستال ویوله رابه مدت ۳۰ تا ۴۵ ثانیه برروی گسترش باکتری روی لام ریخته درنتیجه همه باکتریها به رنگ بنفش درخواهد درآمد.
پس از شستشو گسترش با آب به مدت ۳۰ تا ۴۵ ثانیه با لوگل می‌پوشانند. لوگل باکریستال ویوله ترکیب شده وایجاد کمپلکس‌های بزرگی می‌نمایید که باعث تثبیت رنگ کریستال ویوله درداخل دیواره سلولی باکتری می‌شود. پس ازاین مرحله نیز کماکان همه باکتریها به رنگ بنفش مشاهده می‌شوند .
مرحله رنگ زدایی مهمترین مرحله رنگ آمیزی است دراین مرحله پس از شستشو لام با آب لام به مدت ۱۵ تا۲۰ ثانیه در معرض موادرنگ زدا مانند الکل استون قرار میگیرد سپس با آب مورد شستشو قرار میگیرد. درباکتریهای گرم منفی که دارای لایه‌های پپتیدو گلیکان محدود وغشای خارجی غنی از چربی هستند این حلال باعث حذف این لایه‌ها وغشا می‌گردد وباکتری رنگ مراحل قبل راازدست می‌دهد. ولی درباکتریهای گرم مثبت به علت تعداد زیاد لایه‌های پپتیدوگلیکان وعدم وجود لیپید فراوان در غشا رنگ مرحله قبل ازغشا خارج نمی‌شود .درنتیجه پس ازاین مرحله باکتریهای گرم منفی بی رنگ ولی باکتریهای گرم مثبت کماکان بنفش باقی خواهند ماند .
در انتها سطح گسترش راباسافرانین یا فوشین (قرمز رنگ) به مدت ۳۰ تا ۴۵ ثانیه می‌پوشانیم سپس باآب شستشو داده و پس از خشک شدن بامیکروسکوپ مورد بررسی قرار میگیرد. دراین مرحله باکتریهای بی رنگ به رنگ قرمز درمی‌آیند وباکتری‌های بنفش بدون تغییر رنگ باقی می‌مانند .
[ویرایش] منابع
- Haward Hughes Medical Institute- 1999 Holiday Lecture on science CD-ROM
[ویرایش] پانویس
- ^ Peptidoglycan
