Ήβη (μυθολογία)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το άρθρο αυτό αναφέρεται στο μυθολογικό πρόσωπο Ήβη. Για άλλες αναφορές της λέξεως, δείτε Ήβη (αποσαφήνιση).
Η Ήβη στην ελληνική μυθολογία ήταν η θεά της νεότητας και της ζωντάνιας. Ήταν κόρη του Δία και της Ήρας. Σύμφωνα με έναν μύθο η Ήρα έμεινε έγκυος στην Ήβη επειδή, όταν την είχε καλέσει ο Απόλλωνας σε γεύμα, είχα φάει άγρια μαρούλια.
Η Ήβη είχε αναλάβει να προμηθεύει τους Θεούς με νέκταρ και αμβροσία. Η αμβροσία ήταν η τροφή που τους διατηρούσε πάντα νέους. Η Ήβη παντρευτηκε τον Ηρακλή όταν ο τελευταίος ανεβηκε στον Όλυμπο ως ημίθεος. Έτσι ο Ηρακλής έμεινε για πάντα νέος. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά: τον Αλεξιάρη και τον Ανίκητο. Επίσης λέγεται ότι ο ανηψιός του Ηρακλή Ιόλαος ξανάγινε νέος με τη βοήθεια της Ήβης, αφού την παρακάλεσε ο ίδιος ο Ηρακλής.