Αστραία (μυθολογία)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1. Κόρη του «πατρός ανδρών τε θεών», Δία και της Θεάς της δικαιοσύνης Θέμιδας. Κατά άλλους κόρη του Τιτάνα Αστραίου και της Ηούς (Ηώ = Αυγή). Πρόσφερε την βοήθειά της, κατά την Τιτανομαχία, υπέρ του Δία. Αυτός την τίμησε με το να της δώσει το δικαίωμα να οδηγεί τον κεραυνό στον στόχο του. Από αυτό η Αστραία έγινε η προσωποποίηση της Δικαιοσύνης, από την πλευρά της επόπτευσης, και συχνά προσφωνούταν ως Θεία Δίκη.
- Από αυτή τη προσφώνηση παραμένει μέχρι και σήμερα σε χρήση στην νεοελληνική η λαϊκή έκφραση:
«Θεία δίκη, θα πέσει φωτιά να μας κάψει»!
Κατά τον Οβίδιο και τον Ησίοδο η Αστραία κατοικούσε στη Γη μέχρι την περίοδο του Χρυσού Γένους, γι΄ αυτό και οι αρχαίοι ποιητές ονόμαζαν την εποχή εκείνη και "εποχή της Αστραίας".
Ύστερα, απογοητευμένη από τις ηθελημένες αλλοιώσεις του πνεύματος της Δικαιοσύνης που έφθασαν οι άνθρωποι, (κατάπτωση αξιών), μετά την Αιδώ, που πρώτη εγκατέλειψε τη Γη, και αντ΄ αυτής εγκαταστάθηκε το Έγκλημα, μετέβη στον Όλυμπο και από εκεί στον Ουρανό όπου και εισήλθε στον αστερισμό της Παρθένου (επειδή περέμεινε αγνή παρθένα κακών).
Εικονίζεται ως επί το πλείστον να κρατά στο δεξί χέρι έναν ζυγό με ένα κλαδί φοίνικα, ενώ στο αριστερό ένα στάχυ ή ξίφος. Μια άλλη απεικόνισή της είναι αυτή κατά την οποία στο δεξί κρατά κλαδί ελιάς και στο αριστερό το Κέρας της Αμάλθειας.
2. Επίσης με το ίδιο όνομα φέρεται κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης
