Ιχθυοκένταυρος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μυθολογικό τέρας στην Ελληνική μυθολογία που προσομοιάζει με θαλάσσιο κένταυρο έχοντας ουρά ιχθύος. Δηλαδή με το άνω μέρος σώμα ανθρώπινο και το κάτω μέρος, το μισό σώμα ίππου και το άλλο κατάληξη ουράς ιχθύος. Οι ιχθυοκένταυροι εικονίζονται σε έργα τέχνης της μετακλασσικής περιόδου. Από τις σωζόμενες παραστάσεις τους η αρχαιότερη θεωρείται εκείνη επί του μεγάλου βωμού της Περγάμου.
Ωραίες παραστάσεις ιχθυοκένταυρου που απαγάγει Νηρηΐδα συνοδευόμενος από δύο Ερωτιδείς είναι εκείνη επί ανάγλυφου του Βατικανού ως και του Εθνικού Μουσείου Αθηνών καθώς και σε αντίστοιχο του Μονάχου.
Μύθοι ή παραδόσεις σχετιζόμενες με Ιχθυοκένταυρο δεν υπάρχουν. Συνεπώς μέχρι σήμερα θεωρείται δημιούργημα της καλλιτεχνικής μόνο μυθοπλασίας ως ιδεατή τερατόμορφη απεικόνιση του παράκτιου αναδιπλούμενου κύματος, που μετά τη προσβολή του στις ακτές, όταν αποσύρεται τραβάει μέσα στη θάλασσα ότι βρει και που μπορεί έτσι να καταστεί επικίνδυνο για μικρά παιδιά ή ηλικιωμένους, όχι όμως σε νέους ανθρώπους που χαίρονται να το απολαμβάνουν είτε στη θέα του είτε αθλούμενοι σ΄ αυτό με «σέρφινγκ».
