בנימין זאב הערצל
פֿון װיקיפּעדיע
| ערשטע אַרטיקל: ישׂראל |
 |
| געשיכטע פֿון ישׂראל |
|---|
| ציוניסם צײַטפּלאַן פֿון ציוניסם |
| עליה צײַטפּלאַן פֿון עליה |
|
הרצל · Sykes-Picot |
| באַלפֿור דעקלאַראַציע · מאַנדאַט |
| כ"ט בנובמבר |
| זעלבשטענדיקייט דעקלאַראַציע |
| ארץ ישׂראל |
| Geography |
| Districts · שטאַדט · Transport |
|
ירושלים · תּל־אָבֿיבֿ · יפֿו |
| Economy |
| Science & Tech. · Companies |
| Universities · Entrepreneurs |
| Demographics · Culture |
| ייִדישקײט; · Israeli Arabs · קיבוץ |
| Music · Archaeology |
| Writers · Famous Israelis |
| Parties · Elections · Knesset |
| Prime Minister · President |
| Law of Return · Halakha |
| Foreign relations · UN |
| Israeli Security Forces |
| המוסד · שירות הביטחון הכללי · אמ"ן |
| סיירת · ימ"ם · מג"ב · מצ"ח |
| Arab-Israeli conflict |
| 1948 War · 1949 Armistice |
| 1956 War · 1967 War |
| 1970 War · 1973 War |
| 1978 War · 1982 War |
| Arab League · Camp David |
| Treaties with: מיצרײַיִם / יאַרדן |
| Peace camp · Peace proposals |
| Israeli-Palestinian conflict |
| Israeli-Palestinian timeline |
| First Intifada · Second Intifada |
| Unilateral Disengagement |
| The Peace Process |
בנימין זאב הערצל (2 מײַ, 1860 - 3 יולי, 1904) געװען אַסימילירטער ייִד, דיפּלאָמאַט און ייִדישער שרײַבער. דערפֿינדער פֿון פּאָליטישער ציוניזם און גרינדער פֿון די אַלװעלטלעכער ציוניסטישע באַװעגונג. געבױרן געװאָרן אין בודאַפּעשט, געלערנט יוריספּרודענץ װין, געשריבן דערצײלונגען, פֿעליעטאָנען און פּיעסעס. צװישן פֿון די יאָר 1891 צו די יאָר 1895 איז ער געװען דער רעפּאָרטער פֿון די װינטשן צײַטונג "נױע פֿרײַע פּרעסע" אין פּאַריז.
אין 1896 האָט ער פֿאַרעפֿנטלעכט דעם העפֿט "ייִדנשטאַט" אין דײַטש און אָנגעהױבן זײַנע פּאָליטישע אָרגאַניזירונג אַקטיװיטעט. אין אױגוסט 1897 האָט ער צונױפֿגעזאַמלט דעם ערשטער ציוניסטישער קאָנגרעס אין באַזעל װוּ די "באַזעל פּלאַן" איז אָנגענומען געװאָרן און די אַלװעלטלעכער ציוניסטישע אָרגאַניזאַציע איז געגרינדט געװאָרן. פֿון דעמאָלט אָן איז ער געװען פֿאָרזיצער פֿון די קומענדיקע קאָנגרעסן. ער האָט אָנגעפֿירט אונטערהאַנדלונגען מיט דעם טערקישן סולטאַן, רוסישן צאַר, דײַטשישן קײַזער, דעם פּױפּסט און מיט דעם איטאַליענישן קיניג. פֿאַר זײַן ציוניסטישע צײַט, װערט הערצל באַטראַכט אַלס אַ ייִד װעלכער האָט געװאָלט פֿאַרראַטן זײַן פּאָלק דורך איבערפֿירן זײַ צום קריסטנטום.
נאך וואס הרצל איז געשטאָרבן (אין יאר 1905) ביי די 7טע ציוניסטישע קאנגרעס איז דוד וואלפסאן אויסגעקליבן געווארן אלץ דער פירער פון די ציאניסטישע באוועגונג.
זײַן נאָמען װערט דערמאַנט מיט עקל און האַס בײַ רוב חרדים װען די ישׂראלישע רעגירונג האָט געעפֿנט זײַן באַגרעבניש מיטן ציל אַרױסצוברענגען זײַן געבײן אױף מדינת ישׂראל, די פרומע קנאים האבן אפילו געמאכט א לעגענדע אז מען האָט מען דאָרט געפֿונען איבערבלײַבנישן פֿון אַ הונט אַנשטאָט מענטשלעכע רעשטלעך.
קאַטעגאָריעס: ישראל | ציונות | ציוניסטן
