Tony Blair
Z Wikipedii
Anthony Charles Lynton Blair ur. 6 maja 1953 w Edynburgu |
|
Premier Wielkiej Brytanii | |
Okres urzędowania | od 1 maja 1997 |
Partia polityczna | Partia Pracy |
Poprzednik | John Major |
Lider Partii Pracy | |
Okres urzędowania | od 21 lipca 1994 |
Poprzednik | Margaret Beckett |
Tony Blair, właśc. Anthony Charles Lynton Blair (ur. 6 maja 1953 w Edynburgu) – premier Wielkiej Brytanii (od 1997), przywódca Partii Pracy (od 1994), anglikanin.
Pochodzi z zamożnej, adwokackiej rodziny. Uczył się w prywatnej szkole Fettes, określanej mianem "szkockiego Eton". Jest absolwentem prawa na Uniwersytecie Oksfordzkim.
Do Partii Pracy wstąpił w 1975 roku. Po raz pierwszy został wybrany do Izby Gmin w 1983 r., szybko awansując w partyjnej hierarchii. Był rzecznikiem partii ds. finansów, energetyki i pracy w okresie przywództwa Neila Kinnocka. Po klęsce wyborczej laburzystów w 1992 roku i ustąpieniu Kinnocka, objął funkcję ministra spraw wewnętrznych w gabinecie cieni.
Na czele Partii Pracy stanął po śmierci jej dotychczasowego przewodniczącego Johna Smitha w maju 1994 roku. Kontynuował rozpoczętą przez poprzedników reformę struktur partyjnych i starania o przesunięcie programu partii na pozycje centrowe. Blair ograniczył m.in. wpływy związków zawodowych w partii i usunął z jej programu postulat nacjonalizacji gospodarki.
W wyborach 1 maja 1997 roku Partia Pracy, po raz pierwszy od 18 lat, pokonała konserwatystów, zdobywając absolutną większość 179 mandatów w Izbie Gmin.
Od listopada 1999 roku Tony Blair jest wiceprzewodniczącym Międzynarodówki Socjalistycznej. 6 maja 2005 roku został premierem Wielkiej Brytanii po raz trzeci.
Robert Gascoyne-Cecil • Arthur Balfour • Henry Campbell-Bannerman • Herbert Henry Asquith • David Lloyd George • Andrew Bonar Law • Stanley Baldwin • Ramsay MacDonald • Neville Chamberlain • Winston Churchill • Clement Attlee • Anthony Eden • Harold Macmillan • Alec Douglas-Home • Harold Wilson • Edward Heath • James Callaghan • Margaret Thatcher • John Major • Tony Blair