Namaszczenie chorych

Z Wikipedii

Namaszczenie chorych - sakrament w Kościele katolickim, starokatolickim i Cerkwi prawosławnej, udzielany wiernym w wypadku poważnej lub grożącej śmiercią choroby (jeżeli jednak choroba nie zakończy się śmiercią, sakrament może być udzielony powtórnie). Jego celem jest przyniesienie choremu umocnienia, ulgi w cierpieniu lub uzdrowienia.

Namaszczenie chorych jest piątym z katalogu siedmiu sakramentów. Jego materię i formę reguluje w Kościele katolickim Konstytucja Apostolska papieża Pawła VI Sacram Unctionem Infirmorum z 30 listopada 1972 roku.

Namaszczenie chorych obok spowiedzi i komunii świętej (zwanej wtedy wiatykiem) jest nazywane sakramentem chorych. Jeżeli chory nie może się spowiadać, sakrament własną mocą odpuszcza grzechy o ile chory pragnie dostąpić przebaczenia.

Wbrew obiegowym opiniom nie jest to sakrament przeznaczony wyłącznie dla umierających. Używana dawniej nazwa tego sakramentu "Extrema unctio - Ostatnie namaszczenie" wprowadziła wiele niejasności i nieporozumień. Interpretuje się ją jako ostatni sakrament przyjmowany w życiu. Tymczasem określenie "Extrema unctio - Ostatnie namaszczenie" w teologii oznaczało ostatnie z serii namaszczeń sakramentalnych, które wierny może przyjąć i nie kojarzono go z momentem śmierci, gdyż sakrament ten ma przynieść choremu ulgę w cierpieniu lub uzdrowienie.

[edytuj] Materia i forma sakramentu

• Materia bliższa sakramentu: olej chorych (oleum infirmorum),
• Materia dalsza: namaszczenie olejem chorych,
• Forma sakramentu - słowa: (łac.) Per istam sanctam unctionem et suam pissimam misericordiam adiuvet te Dominus gratia Spiritus Sancti ut a peccatis liberatum te salvat atque propitius alleviet. AMEN. (Przez to święte namaszczeczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Pan, który odpuszcza ci grzechy niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. AMEN.)

Namaszczenia na czole i dłoniach wypowiadając te słowa dokonuje kapłan. Zaleca się, aby kapłani dokonywali namaszczeń wyłącznie własną ręką. Sakrament ten dana osoba może przyjąć wielokrotnie ilekroć nastąpi u niej znaczące pogorszenie stanu zdrowia.

[edytuj] Biblijne podstawy sakramentu Namaszczenia Chorych

List Jakuba 5,14-15: Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone.

Ewangelia według św. Marka 6,13: Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.