Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny

Z Wikipedii

Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny
Główna religia	Hinduizm
Czas założenia	1966
Wyznanie macierzyste	wisznuizm bengalski
Założyciel	Bhaktivedanta Swami
Klasyfikacja religii

Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny (ang. International Society for Krishna Consciousness, w skrócie ISKCON; Ruch Hare Kryszna), powszechnie znane jako ruch Hare Kryszna to nowy ruch religijny założony przez Bhaktivedantę Swamiego w Nowym Jorku w roku 1966.

Spis treści 1 Rys ogólny 2 Podstawowe zasady 3 Cele działalności 3.1 Działalność w Polsce 3.2 Działalność na świecie 4 Linki zewnętrzne 4.1 Strony krytyczne

[edytuj] Rys ogólny

Popularna nazwa ruchu (Hare Kryszna) pochodzi od intonowanej przez nich Maha Mantry (wielkiej pieśni), pochodzącej z Kali-santarana Upaniśad oraz innych pism wedyjskich i promowanej przez Ćajtanję Mahaprabhu. Członkowie Hare Kryszna znani są z odprawianych na ulicach miast na całym świecie ulicznych śpiewów i tańców z bębnami (mridangami) i czynelami (karatalami), odziani zwykle w kolorowe sari (kobiety) i szafranowe lub białe dhoti i kurty (mężczyźni). Śpiewana przez nich Maha Mantra przedstawia się następująco:

Hare Kryszna Hare Kryszna

Kryszna Kryszna Hare Hare

Hare Rama Hare Rama

Rama Rama Hare Hare

Na Zachodzie maha-mantra jednoznacznie kojarzona jest z Hare Kryszna, jednak w Indiach intonowana jest niezależnie od przynależności do jakiejkolwiek organizacji.

ISKCON to ruch założony dla praktykujących bhakti jogę, która jest formą hinduizmu (wisznuizmu). Obiektem czci jest Kryszna, którego imię krysznaici tłumaczą jako "wszechatrakcyjny", wraz ze swoją towarzyszką Radhą. Wyznawcy Hare Kryszna, tak jak inni wisznuici, wierzą, że Kryszna jest tożsamy z Wisznu i jest najwyższą formą Boga, natomiast Radha jest jego żeńską odpowiedniczką i uosobieniem miłości. Nauki bhakti jogi mają swój początek jeszcze przed okresem wedyjskim, a zostały spopularyzowane przez Ćajtanję Mahaprabhu w Zachodnim Bengalu w połowie XIV w. Członkowie Hare Kryszna należą do wisznuickiej szkoły (sukcesji uczniów) gaudija, nazywanej wisznuizmem bengalskim. Gaudija wisznuizm jest szczególnie silny w historycznie związanych rejonach: w Bengalu Zachodnim i Orissie. Na Zachodzie został spopularyzowany przez założyciela Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny, Bhaktivedantę Swamiego Prabhupadę, który przetłumaczył i wydał w języku angielskim Bhagawad Gitę i inne teksty, które zostały później przetłumaczone na ponad sześćdziesiąt języków. W przeciwieństwie do większości grup hinduistycznych, członkowie ISKCON prowadzą działalność misjonarską i aktywnie nawracają na swoją wiarę.

[edytuj] Podstawowe zasady

Członkowie Towarzystwa, którzy otrzymali święcenia zobowiązani są do przestrzegania czterech podstawowych zasad:

• wegetarianizmu (niejedzenia mięsa, ryb i jaj),
• niestosowania środków odurzających oraz używek (narkotyków, alkoholu, papierosów, kawy, herbaty etc),
• ograniczenia życia seksualnego tylko i wyłącznie dla prokreacji,
• powstrzymania się od hazardu w jakiejkolwiek postaci.

[edytuj] Cele działalności

Bhaktivedanta Swami określił w roku 1966 siedem celów Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny:

1. Systematyczne propagowanie wiedzy duchowej w społeczeństwie oraz kształcenie wszystkich ludzi w technikach życia duchowego w celu powstrzymania zaburzeń równowagi systemu wartości w życiu jednostki i społeczeństwa oraz w celu osiągnięcia prawdziwej jedności i pokoju na świecie.
2. Propagowanie świadomości Kryszny (Boga) w takiej formie, jak została objawiona w Wielkich Pismach Indii - Bhagawad Gicie i Śrimad Bhagawatam.
3. Zbliżanie członków Towarzystwa do Kryszny, Osobowego Boga, i rozpowszechnianie w ten sposób w obrębie społeczeństwa i ludzkości idei, że każda dusza jest cząstką Boga (Kryszny).
4. Nauczanie i rozpowszechnianie ruchu sankirtana (zbiorowego intonowania świętych imion Boga) tak, jak zostało to przekazane w naukach Pana Ćajtanji Mahaprabhu.
5. Wznoszenie dla członków Towarzystwa, oraz dla ogółu społeczeństwa, świętych miejsc transcendentalnych rozrywek poświeconych Osobie Kryszny.
6. Skupianie członków Towarzystwa w celu nauczania prostszego i naturalniejszego sposobu życia.
7. Publikowanie i rozprowadzanie periodyków, czasopism, książek i innych wydawnictw w celu osiągnięcia wyżej wymienionych celów.

We wczesnych latach swojej działalności członkowie ISKCON żyli w świątyniach pełniących rolę klasztorów i centrów misjonarskich, jednak obecnie większość z nich (ok. 95%) mieszka we własnych domach. Hare Kryszna wielokrotnie było celem działań organizacji antykultowych. Jedną z przyczyn jest propagowanie ascetycznej formy hinduizmu, nieznanej na Zachodzie. Hare Kryszna znani są w Europie i Amerykach z organizowania Festiwali Wozów (Ratha Jatra).

[edytuj] Działalność w Polsce

ISKCON pojawił się w Polsce w latach 70., jednak szerszą działalność rozwinął od końca lat 80. Obecnie ma 2 świątynie w Warszawie i Wrocławiu oraz prowadzi rolnicze gospodarstwo ekologiczne w Czarnowie (gdzie w 1980 powstał pierwszy ośrodek ruchu). ISKCON znany jest z uczestnictwa w Festiwalu Przystanek Woodstock oraz z rozdawnictwa żywności biednym i bezdomnym, pomocy osobom uzależnionym itp. Działalność ruchu spotyka się z krytyką głównie środowisk katolickich, które oskarżają ISKCON o psychomanipulacje.

[edytuj] Działalność na świecie

W USA ISKCON posiada setki ośrodków, świątyń, szkół, restauracji itp. Obecnie dominuje tendencja do przekształcenia świątyń w centrum lokalnej wspólnoty wiernych (żyjących w społeczeństwie poza świątynią), na wzór parafii chrześcijańskich. Ruch otrzymuje znaczne wsparcie materialne ze strony bogatych wyznawców, m.in. rodziny Ford.

W Europie sytuacja jest bardziej zróżnicowana: krajem, w którym ISKCON posiada najwięcej wyznawców i aż 20 ośrodków jest Wielka Brytania. Głównym ośrodkiem ruchu jest posiadłość ziemska i pałac Bhaktivedanta Manor (podarowany przez jednego z Beatlesów George'a Harrisona), który odwiedza co roku ponad 500 000 gości; również Tony Blair przynajmniej raz w roku gości w tym ośrodku. Harrison wspierał ISKCON znacznymi sumami, a przed śmiercią w 2001 przekazał (wg niepotwierdzonych doniesień) sumę 20 milionów funtów.

W Belgii ISKCON ma główny ośrodek w Château de Septon Durbuy (Radhadesh), w którym mieści się również Uniwersytet Vaishnava. Ośrodki ISKCON istnieją we wszystkich krajach europejskich, łącznie z Rosją.

Francja jest (poza Turcją) krajem europejskim najbardziej nieprzyjaznym ISKCON^[1]: specjalna komisja śledcza ds. sekt stwierdziła, że ISKCON jakoby prowadzi działalność zarobkową pod pozorem akcji humanitarnych i stosuje "zmuszanie do wysiłku fizycznego", aby zmniejszyć "zmysł krytyczny". Francja jest jedynym krajem na świecie, który sformułował tak wiele różnych krytyk wobec ISKCON. W rzeczywistości praktyki kultowe w ośrodkach ISKCON nie różnią się, a nawet są znacznie mniej surowe, od tych stosowanych powszechnie w klasztorach katolickich (np. recytowanie mantr zajmuje około 2 godzin dziennie, czyli przeciętnie kilka razy mniej niż modlitwy w klasztorach). Również zarzut o "naruszaniu porządku społecznego" nie został potwierdzony w żadnym innym kraju na świecie. We Francji główne ośrodki ISKCON znajdują się w Château d'Oublaisse (la Nouvelle Mayapura) i Noisy-le-Grand.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona ISKCON w Polsce
• VrindaNet Portal społeczności wisznuickiej w Polsce
• Strona Pracowni Dokumentacji i Badań Wyznań Uniwersytetu Jagiellońskiego dot. MTŚK

[edytuj] Strony krytyczne

• ISKCON - materiały Centrum Przeciwdziałania Psychomanipulacji
• Tłumaczenie tekstu Artura Paisa z pisma „Society” dotyczącego nadużyć w ruchu Hare Krishna

Przypisy

1. ↑ wg fr.wiki [1]