Księga Ezdrasza

Z Wikipedii

Stary Testament

Kanon protestancki, katolicki, prawosławny i koptyjski Rodzaju Wyjścia Kapłańska Liczb Powtórzonego Prawa Jozuego Sędziów Rut 1 Samuela 2 Samuela 1 Królewska 2 Królewska 1 Kronik 2 Kronik Ezdrasza Nehemiasza Estery Hioba Psalmy Przysłów Koheleta Pieśń nad pieśniami Izajasza Jeremiasza Lamentacje Ezechiela Daniela Ozeasza Joela Amosa Abdiasza Jonasza Micheasza Nahuma Habakuka Sofoniasza Aggeusza Zachariasza Malachiasza

Kanon katolicki, prawosławny i koptyjski Tobiasza Judyty 1 Machabejska 2 Machabejska Mądrości Syracha Barucha List Jeremiasza

Kanon prawosławny i koptyjski 2 Ezdrasza 3 Machabejska Ody Psalm 151

Kanon rosyjski i koptyjski 3 Ezdrasza

Kanon koptyjski Jubileuszy Henocha

Biblijna Księga Ezdrasza to jedna z ksiąg pism hebrajskich. Obejmuje opis historii tam gdzie kończy go 2 Księga Kronik. Kapłan Ezdrasz rozpoczyna tę opowieść od wzmianki o dekrecie perskiego króla Cyrusa pozwalającym ostatkowi Żydów powrócić z niewoli babilońskiej do ojczyzny. Na koniec opisuje, jak starał się pomóc osobom, które skalały się poprzez kontakty z okolicznymi ludami. Obejmuje okres 70 lat - od roku 537 p.n.e. do 467 p.n.e.. Celem Ezdrasza było ukazanie, jak Bóg spełnił obietnicę, że wyzwoli swój lud z Babilonu i przywróci w Jerozolimie czystą formę wielbienia. Dlatego pisarz koncentruje się tylko na wydarzeniach związanych z tą właśnie myślą przewodnią.

[edytuj] Treść

• Księga Ezdrasza 1:1 - 6:22

Po dekrecie Cyrusa około 50 000 żydowskich wygnańców wraca do Jerozolimy pod przewodnictwem namiestnika Zerubbabela zwanego również Szeszbaccarem. Repatrianci niezwłocznie odbudowują ołtarz i zaczynają przynosić ofiary Jahwe. Następnego roku Izraelici kładą fundamenty pod świątynię. Wrogowie przeszkadzają w odbudowie i w końcu udaje im się wymóc na królu wydanie rozkazu wstrzymania prac. Prorocy Aggeusz i Zachariasz kierują jednak do ludzi zachęty, dzięki którym mimo wszystko udaje się wznowić odbudowę świątyni. Z obawy przed złamaniem wcześniejszego postanowienia Cyrusa przeciwnicy odbudowy rezygnują z dalszych działań. Oficjalne poszukiwania prowadzą do odnalezienia dekretu Cyrusa w sprawie odbudowy świątyni. Odtąd prace przebiegają bez przeszkód i wreszcie zostają ukończone.

• Księga Ezdrasza 7:1 - 10:44

Od poświęcenia odbudowanego domu Bożego minęło prawie 50 lat. Jest rok 468 p.n.e. Zabierając ze sobą ostatek sług Bożych oraz zgromadzone środki, Ezdrasz wyrusza z Babilonu do Jerozolimy. Dowiaduje się tam, iż lud, kapłani i lewici pozawierali związki małżeńskie z pogańskimi Kananejkami. Ezdrasz jest oszołomiony. Otrzymuje jednak zachętę, aby był silny i działał. Robi więc wszystko, by poprawić sytuację, a lud reaguje na to pozytywnie.

[edytuj] Autor

Autorem Księgi Ezdrasza jest, jak sama nazwa mówi Ezdrasz, którego hebrajskie tłumaczenie imienia znaczy pomoc. Dowodzi temu także to, iż począwszy od wersetu 27 rozdziału 7 do końca rozdziału 9 tekst jest napisany w pierwszej osobie, co wyraźnie dowodzi, że pisarzem był Ezdrasz. Był on biegłym przepisywaczem Prawa Mojżeszowego. Księga Ezdrasza i Nechemiasza początkowo stanowiły jeden zwój. Później Żydzi podzielili go na księgi 1 i 2 Ezdrasza. We współczesnych wydaniach Biblii po hebrajsku oraz innych językach występują one jako Księgi Ezdrasza i Nechemiasza. Część Księgi Ezdrasza (4:8 do 6:18 i 7:12-26) została napisana po aramejsku, a reszta po hebrajsku, gdyż Ezdrasz biegle władał oboma tymi językami.

Księgi historyczne Starego Testamentu

Księga Jozuego (Joz) - Księga Sędziów (Sdz) - Księga Rut (Rt) - 1 Księga Samuela (1Sm) - 2 Księga Samuela (2Sm) - 1 Księga Królewska (1Krl) - 2 Księga Królewska (2Krl) - 1 Księga Kronik (1Krn) - 2 Księga Kronik (2Krn) - Księga Ezdrasza (Ezd) - Księga Nehemiasza (Ne) - Księga Estery (Est) Księgi deuterokanoniczne Księga Tobiasza (Tb) - Księga Judyty (Jd) - 1 Księga Machabejska (1Mch) - 2 Księga Machabejska (2Mch)