Arytmetyka liczb porządkowych
Z Wikipedii
Arytmetyka liczb porządkowych - dział teorii mnogości zajmujący się liczbami porządkowymi i działaniami na nich.
Arytmetyka liczb porządkowych znacznie różni się od arytmetyki liczb kardynalnych - zarówno rozważane działania mają inne własności jak i stawiane pytania są inne. Podstawową różnicą jest jednak fakt, że większość stwierdzeń dotyczących działań na liczbach porządkowych jest dowodliwa w ZF (zwykle aksjomat wyboru nie jest potrzebny, choć my zgodnie z tradycją przyjętą w matematyce zakładamy ZFC). Ponadto bardzo rzadko spotyka się tu wyniki niezależnościowe.
Arytmetyka liczb porządkowych kardynalnych różni się także od arytmetyki liczb rzeczywistych, choć można dostrzec między nimi pewne analogie.
Czytelnikowi zainteresowanego głębszym zrozumieniem tej dziedziny polecamy monografię polskiego matematyka Wacława Sierpińskiego[1].
Spis treści |
[edytuj] Definicje
Na liczbach porządkowych rozważa się następujące działania dwuargumentowe: dodawanie, mnożenie i potęgowanie liczb porządkowych. Operacje dodawania i mnożenia można zdefiniować na dwa sposoby (dające ten sam wynik), poniżej przedstawimy oba podejścia.
[edytuj] Dodawanie i mnożenie: definicje konstrukcyjne
Operacje "+" i "·" na liczbach porządkowych można wprowadzić przez pewne konstrukcje zbiorów dobrze uporządkowanych.
Przypuśćmy, że oraz są dobymi porządkami. Dla uproszczenia opisu załóżmy też, że zbiory A i B są rozłączne. Określamy:
- , gdzie jest relacją binarną na zdefiniowaną przez
-
- wtedy i tylko wtedy gdy ( oraz)
- i , lub
- i , lub
- i .
- wtedy i tylko wtedy gdy ( oraz)
- , gdzie jest relacją binarną na produkcie zdefiniowaną przez
-
- wtedy i tylko wtedy gdy (, oraz)
- b1 < Bb2, lub
- b1 = b2 i .
- wtedy i tylko wtedy gdy (, oraz)
Łatwo można sprawdzić, że zarówno jak i są dobrymi porządkami.
Dla liczb porządkowych α,β określamy
- sumę α + β jako (jedyną) liczbę porządkową izomorficzną ze zbiorem dobrze uporządkowanym , gdzie są rozłącznymi kopiami α i β, odpowiednio;
- iloczyn jako (jedyną) liczbę porządkową izomorficzną ze zbiorem dobrze uporządkowanym , gdzie są kopiami α i β, odpowiednio.
[edytuj] Definicje indukcyjne
- Dodawanie: przez indukcję po liczbach porządkowych β, dla każdej liczby porządkowej α, definiujemy α + β w sposób następujący:
-
- α + 0 = α,
- jest następnikiem porządkowym liczby α,
- α + (β + 1) = (α + β) + 1,
- jeśli β jest liczbą graniczną, to .
- Mnożenie: przez indukcję po liczbach porządkowych β, dla każdej liczby porządkowej α, definiujemy w sposób następujący:
-
- ,
- ,
- jeśli β jest liczbą graniczną, to .
- Potęgowanie: przez indukcję po liczbach porządkowych β, dla każdej liczby porządkowej α, definiujemy αβ w sposób następujący:
-
- α0 = 1,
- ,
- jeśli β jest liczbą graniczną, to .
[edytuj] Podstawowe własności
Pewne własności "zwykłych" działań na liczbach rzeczywistych są prawdziwe dla działań na liczbach porządkowych, ale wiele nie. Dla dowolnych liczb porządkowych α,β,γ prawdziwe są następujące równości:
- (α + β) + γ = α + (β + γ) oraz ,
- α + 0 = 0 + α = α, oraz ,
- ,
- oraz ,
- α0 = 1 oraz ,
- α1 = α oraz 1α = 1.
[edytuj] Przykłady
Przypomnijmy, że jest pierwszą nieskończoną liczbą porządkową.
- 888 + ω = ω < ω + 888 oraz
- (czyli ani dodawanie ani mnożenie liczb porządkowych nie są przemienne),
- ale
- (czyli prawostronna rozdzielność mnożenia względem dodawania nie jest spełniona dla działań na liczbach porządkowych),
- ,
- ,
- ,
[edytuj] Więcej własności
- Niech α,β będą liiczbami porządkowymi, α > 0. Wówczas liczba β ma jednoznaczne przedstawienie postaci
-
- gdzie γ,δ są liczbami porządkowymi i .
- Twierdzenie Cantora o postaci normalnej: Każda niezerowa liczba porządkowa α > 0 może być przedstawiona jednoznacznie w postaci
-
- dla pewnych liczb naturalnych oraz oraz liczb porządkowych spełniających warunek .
- Liczby porządkowe α dla których zachodzi równość ωα = α były nazwane przez Cantora epsilon-liczbami. Pierwszą epsilon-liczbą jest , gdzie α1 = ω,α2 = ωω i . Epsilon-liczby tworzą klasę właściwą.
- Jeśli α jest epsilon-liczbą, to
-
- (a) β + α = α dla każdej liczby β < α,
- (b) dla każdej liczby ,
- (c) βα = α dla każdej liczby .
[edytuj] Zastosowania
- Dowód twierdzenia Goodsteina używa Cantorowskiej postaci normalnej dla liczb porządkowych mniejszych niż ε0.
[edytuj] Operacje naturalne
W 1906, niemiecki matematyk Gerhard Hessenberg[2] wprowadził dwie dodatkowe operacje na liczbach porządkowych: naturalną sumę i naturalny produkt. Czasami operacje te są nazywane sumą Hessenberga i produktem Hessenberga, odpowiednio. Są one zdefiniowane w taki sposób, że przedstawiamy dane liczby porządkowe w postaci normalnej Cantora i działania wykonujemy traktując te rozwinięcia jakby były formalnymi wielomianami zmiennej ω.
Niech α i β będą liczbami porządkowymi. Na mocy twierdzenia Cantora o postaci normalnej możemy znaleźć liczby naturalne oraz oraz liczby porządkowe takie, że
-
- oraz .
Określamy teraz sumę naturalną α( + )β przez
- .
Definicja produktu naturalnego jest trochę bardziej skomplikowana: traktujemy wyrażenia i jakby przedstawiały wielomiany zmiennej ω. Dla każdej pary liczb naturalnych rozważamy liczbę (zwróćmy uwagę że w wykładniku potęgi mamy operację sumy naturalnej). Produkt naturalny jest zdefiniowany jako suma (w sensie +) wszystkich wyrażeń postaci uporządkowanych tak, że wykładniki maleją.
Obie operacje, ( + ) i , są przemienne i łączne. Zauważmy, że
- ale , oraz
- ale .
[edytuj] Bibliografia
- ↑ Sierpiński, Wacław: Cardinal and ordinal numbers. Wydanie 2. Monografie Matematyczne, Vol. 34. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warsaw 1965.
- ↑ Hessenberg, G.: Grundbegriffe der Mengenlehre. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht. 1906.