1 Pułk Piechoty Legionów

Z Wikipedii

1. Pułk Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego

Spis treści 1 Historia 1.1 Geneza 1.2 Wojna polsko-bolszewicka 1919/1920 r. 1.3 Okres międzywojenny 1.4 Wojna obronna 1939 r. 2 Święto pułkowe 3 Zobacz też:

[edytuj] Historia

[edytuj] Geneza

1. Pułk Piechoty Legionów był najstarszym pułkiem Wojska Polskiego. Swoimi tradycjami nawiązywał do 1. Kompanii Kadrowej, która 6 sierpnia 1914 r. wkroczyła do Królestwa Polskiego z terenu Galicji oraz 1. Pułku Piechoty Legionów Polskich, który uczestniczył w latach 1915-1917 w krwawych walkach pod Łowczówkiem, Tarłowem, czy Kostiuchnówką.

[edytuj] Wojna polsko-bolszewicka 1919/1920 r.

1. Pułk Piechoty Legionów został utworzony w listopadzie 1918 r. w okolicach Warszawy. Następnie brał udział w walkach z bolszewikami. W 1919 r. wyzwolił Wilno, walczył na Wileńszczyźnie i Białorusi. Zimą 1920 r. uczestniczył w walkach o Dyneburg. Na wiosnę brał udział w wyprawie na Kijów. Niestety kontrofensywa sowiecka zmusiła siły polskie do odwrotu. Pułk powstrzymywał m.in. oddziały 1. Armii Konnej Siemiona Budionnego. Podczas sierpniowej ofensywy wojsk polskich wyzwolił Białystok (22 sierpnia), następnie walczył o Lidę. Walki zakończył 18 października pod Radoszkowicami. 3 grudnia 1920 roku sztandar pułku został udekorowany przez marszałka Józefa Piłsudskiego Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari V klasy.

[edytuj] Okres międzywojenny

W okresie międzywojennym Pułk stacjonował w Wilnie, w rejonie koszar przy ulicy Kalwaryjskiej. 1 listopada 1922 roku marszałek J. Piłsudski wręczył jego żołnierzom nowy sztandar. Był on ufundowany przez Stowarzyszenie Polskie miasta Meriden Coon w Stanach Zjednoczonych, dzięki staraniom księdza kapelana Franciszka Tyczkowskiego.

[edytuj] Wojna obronna 1939 r.

W końcu sierpniu 1939 roku 1. Pułk Piechoty Legionów pod dowództwem płk. dypl. Kazimierza Burczaka skoncentrował się w lasach między Bugiem i Narwią. Wchodził on w skład 1. Dywizji Piechoty Legionów gen. Wincentego Kowalskiego w ramach Grupy Operacyjnej "Wyszków". Pułk wraz z całą GO znajdował się w odwodzie Naczelnego Wodza. Nocą z 4 na 5 września odmaszerował w rejon Różana, gdzie stoczył pierwsze walki z Niemcami. W dniach 5–6 września bronił pozycji w rejonie Pułtuska. Następnie 7 września wycofał się na linię rzeki Bug. 8 września stoczył walkę pod Wyszkowem. Ponieważ zaszła groźba okrążenia, 10 września rozpoczął odwrót w kierunku Białej Podlaskiej. 11 września po zajęciu przez Niemców Knyszyna oddziały 1 DP Leg. zostały okrążone. Rozpoczął się dwudniowy ciężki bój, podczas którego 1. Pułk Piechoty Legionów walczył m.in. z niemieckim pułkiem SS "Leibstandarte Adolf Hitler". W dniach 11-12 września stoczył walkę o Kałuszyn ponosząc ciężkie straty, następnie w dniach 13–14 września walczył pod Stoczkiem. 14 września nacierał na Trzciniec, aby otworzyć 1 DP Leg. drogę na południe Polski. W czasie tego natarcia poniósł tak ciężkie straty (m.in. ranny został dowódca Pułku płk K. Burczak), że przestał istnieć jako samodzielna jednostka. Resztki Pułku przeszły w rejon Chełma, gdzie została zreorganizowana 1 DP Leg. Następnie wzięły jeszcze udział w walkach w rejonie Tarnawatki i Antoniówki w dniach 23–24 września, gdzie skapitulowały wraz z pozostałymi jednostkami.

[edytuj] Święto pułkowe

6 sierpnia – rocznica wymarszu 1. Kompanii Kadrowej z Krakowa

[edytuj] Zobacz też: