Paul Vanden Boeynants
Paul Vanden Boeynants 
luister (info·uitleg) (Vorst, 22 mei 1919 - Aalst, 8 januari 2001) was een Belgisch politicus en eerste minister.
Vanden Boeynants, bijgenaamd "VDB" door de journalisten, was actief in de vleesindustrie en een erg flamboyant Belgisch politicus. Van 1949 tot 1979 was hij volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel van de PSC (nu omgevormd tot CDH), toen nog een unitaire partij (Nederlandstalig CVP). Hij was partijvoorzitter van 1961 tot 1966 en is verscheidene malen Minister van Middenstand geweest. Van 1966 tot 1968 was hij eerste minister. In de buitenlandse politiek speelde België in die periode een actieve rol in het kader van de NAVO, de EEG en de Oost-West-verhoudingen. Paul Vanden Boeynants leidde verder het departement van Landsverdediging van 1972 tot 1979. Zijn legerhervorming kon niet doorgaan omdat er uitgebreid tegen geprotesteerd werd.
Van oktober 1978 tot begin april 1979 was hij een tweede maal eerste minister. Op 8 oktober 1979 werd hij nog verkozen tot voorzitter van de PSC en dat bleef hij tot 1981. Vanden Boeynants werd minister van Staat in 1969. In 1995 besloot hij de politiek te verlaten. Hij overleed begin 2001 na een hartoperatie.
Inhoud |
[bewerk] Flamboyant
Vanden Boeynants raakte in opspraak door fraude-affaires. In 1986 werd hij veroordeeld tot drie jaar voorwaardelijk en een geldboete wegens belastingontduiking. Drie jaar later werd hij ontvoerd en pas na een maand, na betaling van een losgeld, weer vrijgelaten (door Murat Kaplan, die de chauffeur was, Philippe Lacroix en Marc Van Dam, de handlangers van Patrick Haemers). Regelmatig doken verhalen op in de pers over Roze Balletten (in 1979) en De Bende van Nijvel. Er werd zelfs gewag gemaakt van een rechtse staatsgreep. Ook de manier waarop hij de Brusselse Noordwijk liet platleggen om plaats te maken voor torengebouwen riep vragen op.
[bewerk] Trivia
- Omdat hij pensenkermissen organiseerde tijdens de verkiezingsstrijd (typisch Belgische eetfestijnen waarbij pens geserveerd wordt) werd hij smalend wel eens Polleke Pens genoemd.
- Hij wordt vermeld in Wim De Craenes protestlied "De Kleine Man" in de regels:
"Minister Vandenboeynants vraagt weer onderzeeërs aan Moest het leger zich met de oogst bemoeien Nou we hebben zo'n vloot en daar komt wat herrie van Dan kunnen we lekker op de Schelde gaan roeien En dat heet het ideaal Van de Belgische grond en taal Maar wie betaalt het pak Van de vice-admiraal Dat is de kleine man, de kleine burgerman Zo'n doodgewone man, met een confectiepakje aan Zo'n man die niks verdragen kan, wat heb je daar nou aan Zo'n hongerlijder, zenuwlijder van een kleine man."
- Brussels Sound Revolution (studioproject van Paul Delnoy) heeft na de afloop van de ontvoering van Vanden Boeynants een single opgenomen, getiteld Qui..?, met fragmenten van Vanden Boeynants' persconferentie, gehouden na afloop van zijn beproeving. Belangrijk element in dit nummer is de pijp van de ontvoerde, die hem uit de mond zou zijn gerukt (sommigen menen dan ook dat het lied heet Qui a volé ma pipe – "Wie heeft mijn pijp gestolen"); de pijp van VDB is sindsdien ook legendarisch.
- In 2005 organiseerde men de verkiezing van De Grootste Belg. In de Vlaamse versie kwam Vandenboeynants' naam niet voor. In de Waalse versie werd hij 82ste.
- In Dengs parodie op deze verkiezing, de Ergste Belg, belandde hij op de 10de plaats.
[bewerk] Zijn beroemdste uitspraak
"Trop is te veel en te veel is trop"
| Belgische premiers | ||
| Voorganger: |
Vanden Boeynants I (1966-1968) | Opvolger: |
| Voorganger: |
Vanden Boeynants II (1978-1979) | Opvolger: |
[bewerk] Externe link
 |
Wikiquote heeft een collectie citaten gerelateerd aan Paul Vanden Boeynants. |
