Taj Mahal

Vooraanzicht van de Taj Mahal

Detail van de marmeren buitenmuur

De Taj Mahal (Hindi: ताजमहल, uitgesproken: Tadzj Mehel) is een 17e eeuws bouwwerk in de Noord-Indiase stad Agra (Uttar Pradesh). Het is een mausoleum dat tussen 1631 en 1648 tot stand kwam in opdracht van de Indiase grootmogol Shah Jahan, als grafmonument voor zijn hoofdechtgenote Mumtaz Mahal, die in 1631 in het kraambed overleed. Later werd ook zijn eigen lichaam erin bijgezet. Het wordt door velen beschouwd als een van de niet-klassieke wereldwonderen en het is een van de bekendste gebouwen op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO, waar het sinds 1983 op staat. Het gebouw is het hoogtepunt van de mogoel-architectuur, een mengvorm van islamitische en hindoe-architectuur.

De Taj Mahal is 58 m hoog en 56 m breed en staat op een 10.000 m² groot marmeren platform. Voor het gebouw bevindt zich een uitgestrekte tuin, waarin zich een langgerekt waterbekken bevindt. Het volkomen symmetrische gebouw bestaat uit wit marmer en is rijk versierd met ingelegde stenen. De vier minaretten op de hoeken zijn van later datum en zijn licht gebogen, zodat ze bij een aardbeving niet op het hoofdgebouw vallen. Aan de naar Mekka gerichte westzijde bevindt zich een moskee en aan de oostkant als tegenhanger ervan een gastenverblijf.

Oorspronkelijk was het de bedoeling dat aan de overkant van de rivier de Yamuna nog een tweede mausoleum van zwart marmer zou verrijzen, bedoeld voor de grootmogol zelf, maar dit is nooit tot stand gekomen. Shah Jahan stierf in 1666 in gevangenschap en werd in dat jaar in de Taj Mahal bijgezet.

[bewerk] Trivia

Taj Mahal is tevens de artiestennaam van blueslegende Henry St. Clair Frederick ([1])
De Taj Mahal diende als voorbeeld voor het Paleis van de sultan in Disney's Aladdin .