Silvio Berlusconi
Silvio Berlusconi (Milaan, 29 september 1936) was van 2001 tot 2006 de premier van Italië. Hij is de leider van Forza Italia en eigenaar van een Italiaans media-imperium. Forbes Magazine zet Berlusconi bovenaan de lijst van rijkste Italianen, met een vermogen dat naar schatting 7 miljard euro bedraagt (in 2002). Berlusconi is een van de eigenaren van de Italiaanse voetbalclub AC Milan.
Toen hij jong was werkte Berlusconi met zijn vriend Confalonieri (andere belangrijk hedendaags politicus) op cruiseschepen om geld te verdienen als muzikant en entertainer. Naast muziek schrijft Berlusconi ook boeken. Zijn twee kinderen volgen onderwijs op een Steinerschool.
Berlusconi en zijn voorstanders zijn van mening dat Berlusconi, door het land als een bedrijf te leiden, de efficiëntie van het politieke proces sterk verbeterd heeft. Als bewijs wordt daarbij het grote aantal nieuwe regelingen op divers gebied aangedragen. Voorts stellen voorstanders van zijn beleid, dat de Italiaanse deelname aan SFIR op daadkracht wijst.
Inhoud |
[bewerk] Forza Italia en premierschap
In 1993, midden in de grootste politieke crisis die Italië gekend heeft, besloot Berlusconi de politiek in te gaan. Met zijn partij Forza Italia (Hup Italië), wilde hij het gat opvullen dat de geëxplodeerde Democrazia Cristiana achterliet. De partij is erop gericht Italië als een bedrijf te besturen en staat voor vrijheid, familiewaarden en ondernemerschap. In 1994 werd Berlusconi voor het eerst premier van een centrum-rechtse coalitie, Huis van de Vrijheden. Dat duurde maar acht maanden, tot coalitiepartner Lega Nord de coalitie liet vallen. Tussen 1996 en 2001 zat Huis van de Vrijheden in de oppositie na de overwinning van de centrum-linkse coalitie L'Ulivo (De Olijfboom) van Romano Prodi. In 2001 haalde Huis van de Vrijheden opnieuw een meerderheid. Dit keer was de regering stabieler. Het Kabinet-Berlusconi II is de langstzittende regering in de geschiedenis van Italië. In 2005, nadat moeilijkheden waren ontstaan met de christen-democratische regeringspartner UDC (Centrumdemocratische Unie), nam Berlusconi ontslag en vormde vervolgens zijn derde kabinet, Kabinet-Berlusconi III.
Bij de parlementsverkiezingen van 9 en 10 april 2006 leed Berlusconi een nipte nederlaag tegen de centrum-linkse coalitie. Hij verlangde echter hertelling van de stemmen. Het Italiaanse Hooggerechtshof bepaalde op 19 april dat Prodi in elk geval in het Huis van Afgevaardigden een meerderheid had behaald (van enkele tienduizenden stemmen).
Op 2 mei 2006 heeft Berlusconi het ontslag van zijn regering ingediend. Op 17 mei werd zijn politieke tegenstander Romano Prodi en zijn nieuwe kabinet ingezworen.
[bewerk] Ethiek en kritiek
Berlusconi heeft vele critici, vooral aan de linkerkant van het politieke spectrum.
[bewerk] Monopolie in de media
Berlusconi is door tegenstanders zwaar bekritiseerd voor zijn greep op de media. De TV-stations van Berlusconi zijn de populairste van Italië. Als regeringsleider heeft hij ook duidelijke invloed op de publieke kanalen; samen geeft dit hem de macht over 90% van de Italiaanse media. De journalistenorganisatie Reporters zonder grenzen meende in 2004 dat de tegenstrijdige belangen van premier en mediamagnaat Berlusconi de diversiteit van de berichtgeving bedreigde. De Internationale Federatie van Journalisten deelt deze kritiek. Berlusconi en zijn medestanders antwoorden dat de oplossing van dit probleem niet ligt in de gedwongen verkoop of vergroting van de onafhankelijkheid van zijn media-imperium, maar in de creatie van meer kanalen om een alternatief te bieden.
Berlusconi heeft diverse hem onwelgevallige journalisten ontslagen, naar eigen zeggen om een bestaande communistische vooringenomenheid van de publieke omroep op te heffen. Verder zijn verschillende kritische journalisten na kritische opmerkingen van Berlusconi door de omroep ontslagen of uit de programmering geschrapt.
Door de Wet-Gasparri van Maurizio Gasparri in 2004 is het mediastelsel hervormd, waardoor Berlusconi zijn monopoliepositie in de media zou hebben vergroot. Hierdoor is Italië slechts het 77-ste land in de wereld qua persvrijheid.
[bewerk] Corruptie
Berlusconi werd in eerste instantie veroordeeld wegens verschillende misdrijven (meineed, omkoping, fraude). De door de regering van Berlusconi ingediende verjaringswetgeving en immuniteitswet leidden in beroep tot vrijspraak of ontslag van rechtsvervolging resp. seponering. Berlusconi wordt ervan verdacht om in diverse processen tegen hem of zijn bedrijf rechters te hebben omgekocht. Hijzelf beweert dat dit slechts een hetze tegen zijn persoon is.
De regering-Berlusconi wist in juni een wet aangenomen te krijgen die bepaalde hoogwaardigheidsbekleders, waaronder in het bijzonder Berlusconi als premier, immuun voor vervolging maakten zolang ze hun post bekleedden. In januari 2004 werd deze wet echter ongrondwettelijk bevonden. Berlusconi tracht nu een nieuwe wet met dezelfde inhoud op meer deugdelijke wijze aangenomen te krijgen. Het proces tegen hem gaat weer verder, maar het lijkt erop dat zijn raadslieden, door de procesgang zo lang mogelijk te rekken, alsnog een veroordeling kunnen voorkomen.
[bewerk] Controversiële uitspraken
Berlusconi staat erom bekend dat hij vaak ongelukkige of controversiële uitspraken doet. Hiermee is hij al meerdere malen in een lastig parket gekomen. Twee bekende voorbeelden:
Twee dagen na de aanslagen in New York en Washington op 11 september 2001, zegt Berlusconi: "We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
Begin juli 2003, tijdens de eerste EU-vergadering onder zijn voorzitterschap, veroorzaakte hij groot tumult door de Duitse europarlementariër Schulz toe te bijten dat die geknipt zou zijn voor de rol van Kapo (door de Duitsers met toezicht belaste collaborerende medegevangene) in een nieuwe Italiaanse film over een nazi-concentratiekamp. De rel werd gesust nadat het lijkt alsof hij persoonlijk zijn excuses aan de Duitse Bondskanselier Gerhard Schröder aanbood. Later ontkent hij echter dat hij zijn excuses heeft aangeboden.
[bewerk] Trivia
- In 2006, aan de vooravond van de verkiezingen, werd de licht-politieke film Il caimano uitgebracht, die deels gaat over het leven van Berlusconi. De titel verwijst naar de bijnaam die aan Berlusconi wordt toegedicht.
- Hij werd gepersifleerd in het Kiekeboe-stripalbum "Heil Bod".
| Zie ook: Lijst van Italiaanse premiers |
 |
