Shinzo Abe
| Shinzo Abe |
||||||||||||
 |
||||||||||||
| 90e premier | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Shinzo Abe (Japans: Abe Shinzō;, 21 september 1954) is de huidige Minister-president van Japan, sinds 26 september 2006. Op 20 september 2006 werd Abe al gekozen tot de nieuwe leider van de Liberale Democratische Partij, als opvolger van Junichiro Koizumi. Hij is de jongste minister-president van Japan, en de eerste premier die na de 2e Wereldoorlog is geboren. Hij wordt gezien als een conservatief politicus.
Inhoud |
[bewerk] Jeugd
Abe werd geboren in Nagato, en studeerde Politieke wetenschappen aan de Universiteit van Seikei, waar hij in 1977 slaagde. Hij vertrok naar de Verenigde Staten, waar hij Politicologie studeerde aan de University of Southern California. In april 1979 begon Abe te werken bij het staalbedrijf Kobe Steel. Hij verliet het bedrijf in 1982, om verschillende politieke functies te vervullen, zoals de verantwoordelijke assistent van de Minister voor Buitenlandse Zaken, de privésecretaris van de voorzitter van de Algemene raad van de LDP, en privésecretaris van de secretaris-generaal van de LDP.
Abe komt uit een politieke familie. Zijn grootvader Kan Abe, en zijn Shintarõ Abe waren beiden bekende politici. Shintarõ was van 1982 tot 1986 Minister van Buitenlandse Zaken. Shintarõ's vrouw Yoko was de dochter van Nobusuke Kishi, die minister-president was van Japan, van 1957 tot 1960. Kishi was weer de broer van Eisaku Sato, die ook minister-president was van Japan, van 1964 tot 1972.
[bewerk] Politieke carrière
In 1999 werd Abe directeur van de Sociale Zaken Divisie, en regeringswoordvoerder van minister-president Yoshiro Mori. Op 31 oktober 2005 werd hij opnieuw regeringswoordvoerder, nu van zijn voorganger, minister-president Junichiro Koizumi. Hij volgde hierbij Hiroyuki Hosoda op. In 2003 werd hij gekozen tot de secretaris-generaal van de LDP.
Abe speelde een belangrijke rol tussen de ontmoeting van premier Koizumi en de Noord-Koreaanse leider Kim Jong Il in 2002. Hij was onderhandelaar namens de Japanse regering om de ontvoerde Japanners in Noord-Korea vrij te krijgen. Hierdoor werd hij erg populair in Japan zelf.
[bewerk] De weg naar het premierschap
Op 20 september 2006 werd Shinzō Abe gekozen tot de nieuwe leider van de Liberale Democratische Partij [1]. Zijn tegenstanders waren de minister van Buitenlandse Zaken Taro Aso, voormalig regringswoordvoerder Yasuo Fukuda en de minister van Financiën Sadakazu Tanigaki. Voormalig premier Yoshiro Mori deed aanvankelijk ook mee als kandidaat, maar trok zich terug, om zijn steun te geven aan Abe.
Op 26 september 2006 werd Abe gekozen tot de nieuwe minister-president van Japan. In het Lagerhuis haalde hij 339 van de 475 stemmen, in het Hogerhuis 136 van de 240 stemmen [2].
[bewerk] Premierschap
Shinzo Abe is op 52-jarige leeftijd de jongste minister-president van Japan sinds Fumimaro Konoe in 1941. Shinzo Abe is voorvechter van een sterkere band met de Verenigde Staten, een assertieve buitenlandse politiek en meer vaderlandslievend onderwijs.
[bewerk] Binnenlands beleid
[bewerk] Economie
Abe wil graag de fiscale hervormingen doorvoeren van zijn voorganger Koizumi. Hij heeft stappen genomen naar het het Japanse budget in evenwicht brengen, zoals het aanstellen van Koji Omi, een belastingsbeleidsexpert, als minister van Financiën.
[bewerk] De Japanse Keizer
Abe heeft conservatieve ideeën over de troonopvolging van de Japanse Keizer. Hij is sterk van mening dat alleen een man de keizer mag zijn, en geen vrouw.
[bewerk] Buitenlands beleid
[bewerk] Noord-Korea
Shinzō Abe heeft een duidelijk standpunt tegenover de kwestie Noord-Korea. In de onderhandelingen tussen Japan en Noord-Korea in 2002 over de Japanse gegijzelden in Noord-Korea, speelde Abe al een belangrijke rol achter de schermen. Op 7 juli 2006 testte Noord-Korea enkele raketten in de Japanse Zee. Abe als regeringswoordvoerder wilde samen met minister van Buitenlandse Zaken Terõ Asõ sancties opleggen tegen Noord-Korea in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.
[bewerk] China
Abe wil graag de relaties met de Volksrepubliek China verbeteren, evenals de minister Buitenlandse Zaken Taro Aso. Samen zijn ze van plan een ontmoeting te regelen tussen beide leiders, Abe en de Chinese president Hu Jintao. Dat zou de eerste ontmoeting tussen de Japanse en Chinese leiders zijn in anderhalf jaar.
[bewerk] Taiwan
Abe is een zeer gerespecteerd politicus op Taiwan. De president van Taiwan Chen Shui-bian reageerde verheugd met Abe's ministerschap, en de leider van de Kwomintang Ma Ying-jeou ontmoette ook Abe tijdens een bezoek aan Japan. Wat toevallig is, is dat Abe's grootvader Nobusuke Kishi pro-Taiwan was, en zijn grootoom Eisaku Satō was de laatste premier van Japan die Taiwan heeft bezocht.
[bewerk] Yasukuni-tempel
Op 4 augustus 2006 meldde de Japanse media dat Shinzo een bezoek had gebracht aan de Yasukuni-tempel, het oorlogsmonument waar ook 14 oorlogsmisdadigers worden herdacht, in april 2006. Abe verklaarde dat het niet een officieel bezoek, maar een persoonlijk bezoek, net zoals premier Koizumi deed tijdens zijn premierschap. De Chinese en Zuid-Koreaanse regeringen uitten hun bezorgdheid over het bezoek. Abe en Taro Aso zijn beiden van mening dat het bezoek aan de tempel een Japanse zaak is.
[bewerk] Defensie
Hij zet in op een herziening van de pacifistische grondwet. De huidige stamt van vlak na de Tweede Wereldoorlog en is opgesteld door de Amerikanen. Abe wil een grondwet die "met onze eigen handen is geschreven". In reactie tot de raketoefening van Noord-Korea in 2006, riep Abe op als regeringswoordvoerder, dat Japan recht had zelfzich te mogen verdedigen, in geval van een mogelijke aanval. De regeringen van Noord- en Zuid-Korea en China reageerden hierop dat dit agressief beleid was van Japan.
Net als zijn voorgangers is hij voorstander van een alliancie met de Verenigde Staten.
[bewerk] Kabinet
| Taak | Persoon |
|---|---|
| Regeringswoordvoerder | Yasuhisa Shiozaki |
| Minister van Binnenlandse Zaken | Yoshihide Suga |
| Minister van Buitenlandse Zaken | Tarō Asō |
| Minister van Financiën | Kōji Omi |
| Minister van Justitie | Jinen Nagase |
| Minister van Onderwijs | Bunmei Ibuki |
| Minister van Volksgezondheid | Hakuo Yanagisawa |
| Minister van Landbouw | Toshikatsu Matsuoka |
| Minister van Economische Zaken | Akira Amari |
| Minister van Infrastructuur | Tetsuzo Fuyushiba |
| Minister van Milieu | Masatoshi Wakabayashi |
| Minister van Defensie | Fumio Kyūma |
| Nationale Veiligheid | Kensei Mizote |
| Econmisch Beleid | Hiroko Ōta |
| Financiële Zaken | Yūji Yamamoto |
