Scandinavië
Scandinavië is een gebied in het noorden van Europa. De term Scandinavië heeft een aantal verschillende betekenissen:
- Het Scandinavisch schiereiland: Noorwegen en Zweden
- Denemarken, Noorwegen en Zweden
- De lidstaten van de Noordse Raad: Denemarken, Finland, IJsland, Noorwegen en Zweden.
De derde betekenis is in het Nederlands het gebruikelijkst; in Scandinavië zelf is dat de tweede (de derde wordt aangeduid als 'Norden' in het Deens, Noors en Zweeds, en als 'Pohjoismaat' in het Fins).
Het woord wordt voor het eerste gebruikt door Plinius de Oudere (23-79) in de vorm 'Scadinauia' en is waarschijnlijk gevormd uit de oudgermaanse woorden 'skadin' (schade) en 'auio' (eiland). Deze oorspronkelijke betekenis heeft overleefd in lokale namen zoals Skåne (Schonen).
[bewerk] Scandinavië
Het woord Scandinavië stamt af van de naam van de bergketen waaruit Noorwegen, Zweden en Denemarken bestaan. Om deze reden bestaat Scandinavië slechts uit bovenstaande drie landen. IJsland en Finland zijn geen deel van Scandinavië.
Norden bestaat uit de noordelijke landen: IJsland, Noorwegen, Zweden, Denemarken en Finland. Norden en Scandinavië zijn dus twee geheel verschillende gebieden. Men kan stellen dat Scandinavië een deel van Norden is. Wanneer Scandinavië gebruikt wordt om ook de landen IJsland en/of Finland aan te duiden, is dit in feite incorrect.
[bewerk] Scandinavische talen
De talen Noors, Zweeds en Deens, worden vaak aangeduid als de Scandinavische talen. Dit in tegenstelling tot de Noord-Germaanse talen, waaronder ook IJslands en Faeröers vallen. De talen lijken zo op elkaar dat ze onderling verstaanbaar zijn. Het woord Scandinavisch wordt gebruikt voor dan wel Noors, Zweeds, en Deens, als het ware één taal, maar door de Scandinaviërs zelf wordt Scandinavisch vooral gebruikt voor de taal die mensen uit de drie landen spreken tegen elkaar. Dat komt neer op dat men de eigen taal zeer duidelijk articuleert en de paar typische woorden die uniek zijn voor de eigen taal ontwijkt. Als dat onmogelijk is vervangt men het door het woord in de taal van de gesprekspartner of door het Engelse equivalent. Scandinavisch spreken is dus voor de Scandinaviërs zelf dan ook erg onnatuurlijk. Ook het Deens dat op de Faeröer en IJsland op school wordt geleerd wordt ervaren als Scandinavisch.
