Rudolf Noerejev
Rudolf Hametovitsj Noerejev (in een trein nabij Irkoetsk, 17 maart 1938 — Parijs, 6 januari 1993) was een wereldberoemd balletdanser en choreograaf van Tataarse afkomst. Tataarse vorm, Rudolf Xämät ulı Nuriev.
Noerejev wordt gezien als de grootste danser van zijn tijd, hij wordt vaak in één adem genoemd met Auguste Vestris en Vaslav Nijinsky. Hij studeerde bij Aleksandr Poesjkin aan de school van het Kirov-ballet in Leningrad, waar hij in 1958 debuteerde als solist. Tijdens zijn eerste succesvolle Europese tournee met het Kirov-ballet, maakte hij de fout de Sovjetregels te overtreden door omgang te zoeken met lokale Parijzenaars. De KGB greep in en wilde Noerejev naar de Sovjet-Unie terugsturen, om hem aan te pakken vanwege zijn homoseksualiteit. Noerejev vroeg asiel aan op 17 juni 1961.
Binnen een week tekende hij een contract bij het Grand Ballet du Marquis de Cuevas, waar hij optrad in Doornroosje. Door zijn virtuositeit en charismatische toneelpersoonlijkheid, tezamen met zijn vlucht en politiek asiel, werd Noerejev een idool en een wereldster.
Van 1962 tot het begin van de jaren zeventig had Noerejev een vaste verbintenis bij het Royal Ballet in Londen. Hier vormde hij met Margot Fonteyn een wereldberoemd dansduo, ze dansten samen het Zwanenmeer van Tsjaikovski. Ook trad hij regelmatig op als gastsolist, en danste in televisiefilms.
In 1964 kwam hij in dienst van de Weense Staatsopera, waar hij tot 1988 bleef als danser en belangrijkste choreograaf, en was artistiek leider van het Parijse Opera Ballet (1983-1990).
