Rudolf II van het Heilige Roomse Rijk
| 1552-1612 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Keizer van het HRR | ||||||
|
||||||
|
Rudolf II (18 juli 1552 - 20 januari 1612) was keizer van het Heilige Roomse Rijk. Hij was een zoon van keizer Maximiliaan II en diens vrouw Maria van Spanje en een neef van de Spaanse koning Filips II.
Rudolf van Habsburg volgde in 1575 zijn vader op als keizer. Hij riep Praag tot hoofdstad uit en deze plaats kende dan ook een kortstondige, maar grote bloeiperiode.
Rudolf II stond bekend als een enorm kunstliefhebber: aan zijn hof was het een komen en gaan van kunstenaars. Hij bouwde een enorme kunstcollectie op. Ook was Rudolf zeer geïnteresseerd in de wetenschap. Tycho Brahe en Johannes Kepler, de twee grote astronomen omstreeks 1600 stonden in zijn dienst en hadden de een na de ander de titel: "keizerlijke mathematicus". Maar Rudolf II wordt ook door de geschiedenis het verwijt gemaakt dat hij terwille van astrologische en alchimistische neigingen de staatszaken verwaarloosde. Een mooie tekening van de sfeer aan zijn hof geeft Harry Mulisch in het derde hoofdtuk van het boek De procedure: De Golem
Als bestuurder was Rudolf II veel minder succesvol. Hij was fel gekant tegen het gebruik van geweld tegen protestanten, en voerde aan het eind van zijn leven zelfs een godsdienstvrijheid in Tsjechië in. Ook startte hij in 1579 in Keulen vredesbesprekingen tussen Spanje en de opstandelingen in de Nederlanden, maar deze leverden niets op. Aan het begin van de 17e eeuw werd Rudolf steeds onbekwamer om te regeren. Familieleden, zijn jongere broer Matthias van Oostenrijk, die enkele jaren ervoor nog tot landvoogd van de opstandige Nederlanden was benoemd, voorop, grepen in en ontnamen Rudolf II steeds meer gebieden en schoven hem tenslotte volledig opzij.
