Robinia
| Robinia | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Robinia pseudoacacia | ||||||||||||
 schors |
Inhoud |
[bewerk] Herkomst
Met de robinia of valse acacia wordt in Nederland en Vlaanderen meestal de Robinia pseudoacacia bedoeld. Deze Noord-Amerikaanse boomsoort is genoemd naar vader en zoon Jean en Vespasien Robin, lijfartsen van koning Hendrik IV van Frankrijk, die in 1601 een Robinia plantten in de tuin van het Louvre in Parijs. Dit was echter niet de eerste Robinia in Europa, vermits de Robinia die nu nog bij het kasteel Doorwerth (Gelderland) te bewonderen is, geplant zou zijn op 23 januari 1579, ter gelegenheid van de tot stand koming van de Unie van Utrecht. Andere bronnen gaan ervan uit dat de boom in Doorwerth bij de Vrede van Nijmegen in 1678 is geplant.
[bewerk] Gebruik
Robinia wordt als parkboom veel in steden aangeplant, omdat deze plant niet alleen een mooie verschijning is met mooie bloemen, maar ook goed tegen vervuiling kan. Als productieboom levert hij hardhout van duurzaamheidsklasse 1, met een zeer hoge weerstand tegen aantasting door insecten en rot. Het kernhout van de Robinia is bruinig tot groenig geel, het spinthout is wit en slechts enkele jaarringen dik.
Reeds vroeg werd het Robiniahout vanwege zijn duurzaamheid gewaardeerd als steun voor wijnranken, en vanwege zijn hardheid en sterkte als grondstof voor wielspaken, laddersporten, houten kamwielen, nagels, pinnen en meubels, met name tuinmeubels. Maar zeker sinds het Europees importverbod voor niet duurzaam geteeld tropisch hardhout van 2000 gaat hij de concurrentie aan met soorten als teak en meranti, met grote Robinia plantages in onder meer Polen en vooral Hongarije. Door de grillige groei, waarbij weinig lange rechte stammen ontstaan, en de stam niet zuiver rond wordt, is het lastig in grote maten te krijgen, en het hout vereist een zorgvuldige droging omdat het nogal werkt (kromtrekt, barst).
De bloemen van de Robinia leveren de Acacia honing. En alhoewel alle bestanddelen van de robinia als giftig gelden, worden de Robinia-bloesems toch genuttigd, na ze door meel te halen en licht te bakken.
[bewerk] Groei
De standplaats van de Robinia mag niet te vochtig zijn. Hij gedijt best op leemhoudende zandgrond, maar doet het ook goed op lichte kleigrond. Daar is de robinia een snelle groeier: jaarlijks tot een meter in de hoogte en een centimeter in de dikte. Uiteindelijk groeit de boom tot 30m hoog en 50cm dik. De boom is echter al kaprijp na 20 jaar, en zelfs na 8 jaar levert de stam prima palen, die zelfs onbehandeld minder snel rotten in de grond dan vele soorten geïmpregneerd hout. De Robinia heeft echter een grillige groei, en de snoei is daardoor arbeidsintensief vakwerk.
Door zijn snelle groei is de Robinia niet geschikt voor de kleine tuin; met dat doel zijn wel sommige cultivars gekweekt.
[bewerk] Externe links
- SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Robinia pseudacacia op Wikimedia Commons. |
