RMS Olympic II
 RMS Olympic |
|
| Carrière |   |
|---|---|
| Werf: | Harland and Wolff, Belfast |
| Kiellegging: | 16 december 1909 |
| Tewaterlating: | 20 oktober 1910 |
| In de vaart genomen: | 14 juni 1912 |
| Status: | In 1935 gesloopt |
| Thuishaven: | Liverpool |
| Algemene kenmerken | |
| Deplacement: | 52.067 longton |
| Tonnage: | 45.324 brt (46.439 na 1912 |
| Passagiers: | 2584 in drie klassen (1911) |
| Vlag: | Verenigd Koninkrijk |
| Lengte: | 269 meter |
| Breedte: | 28,2 meter |
| Diepgang: | 10,5 meter |
| Voortstuwing en vermogen: | 24 double-ended en 5 single-ended Scotch ketels op 215 psi. Twee viercilinder stoommachine zuigermotoren van elk 16.000 pk (12 MW) voor de twee buitenste schroeven. Eén lagedruk (7psi absoluut) stoomturbine met 18.000 pk (13,5 MW) voor de middelste schroef. Totaal 50.000 pk (37 MW). Twee bronzen driebladige schroeven aan elk boords. Eén bronzen vierbladige centrale schroef |
| Snelheid: | 21 knopen |
| Eigenaar: | White Star Line |
| Type: | Passagiersschip |
| Bemanning: | |
De RMS Olympic was het zusterschip van de RMS Titanic. Ze was het eerste van de drie schepen die de White Star Line liet bouwen.
[bewerk] Bouw
Toen de White Star Line in 1907 besliste om drie nieuwe superliners te bouwen, was men niet zeker of men voor de voortstuwing gebruik zou maken van conventionele stoommachines met twee schroeven zouden worden of de ultramoderne stoomturbine (een uitvinding van Charles Parsons) met drie schroeven. Daarom kocht men twee schepen van de Dominion Line, de RMS Megantic en de RMS Laurentic I. De Megantic was uitgerust met stoommachines, de Laurentic met stoomturbine. Na een krachtmeting bleek al snel dat de stoomturbine superieur was aan de conventionele stoommachines. De drie schepen (intussen was al beslist dat de schepen Olympic, Titanic en Gigantic zouden heten) werden dus uitgerust met stoomturbines.
Op donderdag 20 oktober 1910 werd het eerste schip, de Olympic, te water gelaten. Het was een prachtig schip geworden; met haar lengte van 269 meter was het schip het langste schip ter wereld. Ook aan de veiligheid was gedacht. De romp van het schip bevatte 15 waterdichte schotten, die het schip in 16 waterdichte compartimenten verdeelde. Het schip zou nog kunnen drijven als een kwart van die compartimenten onder gelopen was. De grote trap verbond 3 dekken en de eetzaal was de grootste drijvende eetzaal ter wereld. Bij de tewaterlating werd 23 ton vet, olie en zeep gebruikt om het schip van de helling te laten glijden. Het duurde exact 62 seconden om het schip in de rivier te krijgen. Toen was het schip nog maar een holle romp, maar langzamerhand veranderde de enorme lege ruimte in een drijvend paleis. De 29 enorme stoomketels werden geïnstalleerd en in een speciaal gebouwd droogdok werden de 3 enorme schroeven aan de stangen gezet. Op de dag dat de Titanic te water werd gelaten, kon de Olympic als volwaardig schip worden overgedragen aan de White Star Line.
[bewerk] Reizen
Op 14 juni 1911 ving het schip zijn maiden voyage aan. Het werd een succes, want het schip haalde niet minder dan 21,7 knopen. Maar op de vijfde oversteek gebeurde een ongeluk. Op 20 september 1911, toen het schip rond het eiland Wight voer, was er nog een ander schip in de buurt, de kruiser HMS Hawke. De 7350 brt Hawke werd door de 45.000 brt Olympic meegezogen en boorde zich net achter de hoofdmast van de Olympic in de romp. Twee compartimenten liepen vol, maar kapitein Edward John Smith (later met de Titanic ten onder gegaan) wist dat dat niet genoeg was om de Olympic te kelderen, maar de reis voortzetten was onmogelijk. Men kon ook niet terug naar Southampton, omdat het tij dat niet toeliet. Er zat niets anders op dan de 1300 passagiers met kleinere schepen naar wal te verschepen. Het schip zelf voer naar Belfast om op de werf van Harland & Wolff opgelapt te worden. Op 20 november kon het schip zijn normale schema weer opnemen.
[bewerk] Eerste Wereldoorlog
Na de ondergang van de Titanic werd de Olympic tijdens de Eerste Wereldoorlog omgebouwd tot een troepen-transportschip. In de War Years heeft het miljoenen soldaten vervoerd en zelf een Duitse duikboot tot zinken gebracht. Na de oorlog kwam de Olympic weer in dienst van de White Star Line. In 1935 maakte het de laatste overtocht naar New York, in dat zelfde jaar werd het gesloopt. Hiermee eindigde de droom van Bruce Ismay.
