Reuzenhagedis van Hierro
| Reuzenhagedis van Hierro | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Gallotia simonyi Steindachner, 1889 |
De reuzenhagedis van Hierro (Gallotia simonyi) is een lange hagedis uit de familie echte hagedissen (Lacertidae).
[bewerk] Voorkomen en status
Met een lengte van ruim 70 centimeter is het lang niet de grootste hagedis, maar wel in de streken waarin deze soort leeft; de Canarische eilanden. Niet alleen deze soort, maar alle andere Gallotia-soorten zijn allemaal allen op deze eilandengroep te vinden. Tegenwoordig is er nog maar één kolonie over op het eiland El Hierro, dat onder andere vanwege deze soort streng wordt bewaakt op stropers net zoals gebeurt bij de Galapagos eilanden waar onder andere de zeeleguaan en de galapagos landleguaan voorkomen. De bekendste ondersoort G. s. simonyi is al uitgestorven, met veel ondersoorten gaat het ook niet goed.
[bewerk] Beschrijving
De kleur is asgrijs met lichtere flankvlekken, en de hagedis is te herkennen aan de meestal witte keel bij oudere dieren en een lichte staartpunt. Jongere exemplaren hebben meestal een dubbele rij dikke witte of gele vlekken op de flank die in de paartijd blauw worden, en deze tekening vervaagt met de jaren.
[bewerk] Algemeen
De reuzenhagedis van Hierro is een bodembewonende hagedis die met name als hij ouder wordt (deze soort kan 20 tot 30 jaar bereiken) alleen nog moeizaam kan klimmen. Het voedsel verandert met de jaren; oudere dieren zijn volledig vegetarisch terwijl jongere dieren alleen krekels en andere insecten pakken en pas na enkele jaren plantendelen zoals fruit gaan eten. Het habitat bestaat uit de rotsachtige vulkanische afzettingen op het eiland en de hagedis doet de hele dag weinig anders dan zonnen en planten eten. Als het gaat regenen of als het nacht wordt, kruipt hij in een rotsspleet of hol om te schuilen.
