Marokkaanse barrière
De Marokkaanse barrière is een 2720 kilometer lang bouwwerk bestaande uit zandwallen, bunkers, prikkeldraadversperringen en mijnenvelden dat hoofdzakelijk door de Westelijke Sahara loopt. De barrière is langer dan de voormalige Berlijnse Muur en de huidige Israëlische Westoeverbarrière. De barrière werd vanaf 1981 gebouwd om de strijd tegen de guerrillabeweging Polisario te beslechten, die in de jaren daarvoor een groot deel van de Westelijke Sahara had veroverd. De muur dient om de strijders buiten het door Marokko gecontroleerde deel van de woestijnregio te houden. De VN noemt de barrière in officiële documenten de Marokkaanse berm.
De aarden wal is met een maximale hoogte van zes meter weliswaar geen onneembare hindernis, maar is zeer effectief als waarschuwingsysteem. De wal is namelijk uitgerust met een elektronisch systeem en wordt om de vijf kilometer onderbroken door observatieposten. Vervolgens staat achter de wal artillerie opgesteld en staan mobiele legerbrigades klaar, bovendien is de zone bezaaid met mijnenvelden en wordt het gebied constant in de gaten gehouden door satellieten.
De Westelijke Sahara is door Marokko bezet en eenzijdig geannexeerd. Meer dan tweederde van de Westelijke Sahara valt binnen de barrière. De rest wordt door Polisario bestuurd, waarmee Marokko in 1991 een bestand tekende. Omdat de barrière op veel plaatsen aan weerszijden van een gebied ligt, en omdat eenderde van de Westelijke Sahara aan de oost- en zuidkant van de barrière ligt, zijn er verschillende enclaves ontstaan met geïsoleerde inwoners.
De internationale aandacht voor de toestand rondom de barrière is minimaal. Eenmaal per jaar is er een kleine demonstratie waaraan vooral Italiaanse activisten voor de mensenrechten meedoen. Verder houdt Polisario eens per jaar een bijeenkomst in zuidelijk Algerije, waaraan vrijwel alleen (ex-)inwoners van de Westelijke Sahara meedoen en die bovendien niet specifiek op de barrière is toegespitst.
